Iedereen komt! Echt iedereen! Fantastisch! In de afgelopen dagen hebben we iedereen, zoals in de aankondiging was vermeld, aan de telefoon gehad en iedereen komt ook daadwerkelijk. J. & J. komen helemaal speciaal voor ons uit Frankrijk met de trein en ook Pa en N. zullen de trein naar M. nemen. En we hebben er echt zin in. Tijdens het diner zullen de wederzijdse ouders, en hun tegenwoordige partners, elkaar voor het eerst ontmoeten. De gekozen locatie is een restaurant waar ik nog nooit ben geweest maar waarvan mijn liefste altijd al gezegd heeft dat ze me er graag eens mee naar toe zou nemen. En het blijkt dat ze helemaal niets teveel heeft gezegd. We zijn even na 18.00 aanwezig en worden door B. allervriendelijkst ontvangen. Ze herkent mijn eega zelfs nog, al is die hier al zeker vijf jaar niet meer geweest. Ze is zeer belangstellend naar de reden van dit feestje en belooft er alles aan te doen om het ook echt tot een feest te maken. Als even later de eerste taxi voor komt rijden, die uit V. is de eerste, komt de stemming er al snel in. Moeder en dochter zij zichtbaar blij elkaar weer te zien en A. kan er maar niet over uit hoe goed we e.e.a. geheim hebben kunnen houden. Ze wist echt van niets en was dan ook plezierig verrast toen de rode envelop op de mat viel. De volgende taxi is die vanaf het plaatselijke hotel waar we de ´fransen´ en de delegatie uit DH hebben ondergebracht. Nu was het oorspronkelijk de bedoeling dat er twee taxi´s zouden zijn maar dat blijkt er eentje te zijn geworden en dus hebben ze, tegen de bedoeling in, in de taxi al kennis gemaakt. Helaas, en nies meer aan te doen. Als even later ook liefje´s zus M. en haar partner R. binnen komen is het gezelschap kompleet en kunnen we aan tafel. Drankjes worden besteld en al snel is iedereen druk in gesprek. Pa zit naast me en daar ben ik heel blij mee. Ik zie dat het hem steeds meer moeite kost om alles te blijven volgen maar hij doet erg zijn best en ik ben dolblij dat hij er in ieder geval is. Ik heb met N. afgesproken dat áls het op de een of andere manier niet gaat of als ze erg moe zijn iedereen gewoon kan gaan en staan als ze willen. Niemand hoeft iets en het enige dat belangrijk is, is dat iedereen zich vermaakt en het goed en gezellig heeft.
De menukaart biedt veel heerlijkheden en niemand heeft moeite iets van zijn of haar gading te vinden. Ik kies twee heerlijke wijnen uit, een rode Chinon uit Frankrijk en een Chileense Chardonnay. Als afsluiting en herinnering aan een heerlijke huwelijksreis. Beide wijnen vallen in de smaak en ik geef B. de vrije hand om nieuwe flessen aan te rukken als ze ziet dat er flessen leeg zijn. We vertellen onder het diner honderduit over onze reis en over hoe blij we zijn dit gezelschap op deze plek bij elkaar te kunnen hebben. Iedereen is, stuk voor stuk, belangrijk voor ons en daarom zijn we ook zo blij dat ze dit feestje met ons mee willen vieren. Naast gelukwensen voor ons beiden wordt ik nog eens uitgebreid welkom geheten in de familie van mijn liefste en mijn liefste in die van mij. Nu is mijn meisje veel meer een familiemens dan ik maar door alle liefs en goede wensen voelen we ons erg geliefd en warm. Het is echt bijzonder om in dit gezelschap te zijn en zo warm te worden ontvangen en toegedronken.
Ook de cadeau´s die ons worden overhandigd doen ons een traantje wegpinken. Er spreekt echt liefde en warmte uit. Maar voor mij is het allerbelangrijkste om hier te kunnen zitten tegenover de vrouw die nu mijn echtgenote heet. Al is ze dat al officieel een week of twee maar pas na deze avond voelt het op de een of andere manier pas ´echt´. Dit is de laatste ´officiële´ viering van ons huwelijk en sluit een hele mooie periode op gepaste wijze af voor maandag het gewone leven weer begint. En, als rond middernacht iedereen weer is vertrokken en we met B. nog een laatste glaasje drinken alvorens af te rekenen en zelf ook huiswaarts te keren, kan ik iets anders concluderen dan dat deze avond de perfecte afsluiting van onze wittebroodsweken vormt. Alles liep perfect en was ook perfect verzorgd. Het eten was geweldig, de wijn goddelijk en de sfeer kon echt niet beter. We zijn, kortom, heel gelukkig en blessed dat dit op deze manier geregeld kon worden.
Bij het afrekenen laat ik B. de rekening nog tweemaal opnieuw controleren want we kunnen haast niet geloven dat deze prestatie kan voor die prijs. Minder dan de helft dan waar we budgettair rekening mee hadden gehouden! Maar als ze, ik ben ervan overtuigd dat ze het voor de vorm deed, nog één kopje koffie bij de rekening optelt kan ik pinnen. Het zou echt een domper op deze avond hebben gezet als we vertrokken waren met het idee dat we iemand tekort hebben gedaan…ook al zou het, in dit geval, hun eigen schuld zijn geweest. Maar, onder achterlating van een kleine waardering voor de geweldige ontvangst en service, verlaten ook wij, vér na middernacht, het pand van ´De Koperen Ketel´ om ook huiswaarts te keren. En in de anderhalf uur die we nog onderweg zijn raken we niet uitgepraat over hoe bijzonder het allemaal is dat we nu, zo samen, na alles wat er de laatste tijd is gebeurd, hier bij elkaar zijn geweest. We zijn daadwerkelijk dan eindelijk getrouwd en voelen dat, in de meest positieve zin, vandaag pas echt sterk. We zijn gelukkig, een ander woord is er simpelweg niet voor te bedenken. En terwijl twee dolverliefde en intens gelukkige mensen hun weg, in het stikkedonker, over de A58 naar huis proberen te vinden verschuilt de maan zich achter de wolken en huilt de hemel van geluk zachtjes met ons mee…
29-09-07
Geen opmerkingen:
Een reactie posten