Als ik wel eens naar Amerikaanse talkshows kijk, zoals Dr. Phil en Oprah, dan valt me altijd één ding op. Na elke commercial break wordt elke keer nog even herhaald waar het nou precies om ging vòòr de break. En dan begin ik mezelf af te vragen waarom ze dat doen. Ik kan nog begrijpen dat men, voor de zappers, even in een paar woorden verteld waar het programma over gaat, maar met programma’s die kunnen bogen op een dermate grote en hondstrouwe kijkerschare als Dr. Phil en Oprah die hebben, is die uitleg te kort door de bocht. Ik kan dan ook niet anders concluderen dan dat de gemiddelde bevolking in de VS een zéér korte attentionspan heeft. Dat kan bijna niet anders. Want zelfs met de stopwatch in de hand is het, als je de reclame zendtijd niet meetelt, bijna onmogelijk om te vergeten waar het programma over gaat. Door leaders, promo’s en herhalingen door de presentator/ presentatrice zelf wordt tot bijna de helft van het programma gevuld! En dan zou een kijker zich nóg vertwijfeld afvragen waar Oprah het vandaag over heeft?
De gemiddelde Amerikaan is toch echt wel slimmer dan dat. We mogen ze tenslotte niet afrekenen op hun president, ook al hebben ze die, bij duidelijk gebrek aan beter (al had dat toch niet zo héél moeilijk moeten zijn…), voor een tweede termijn herkozen. En nu Oprah haar tijd, invloed en aandacht gericht heeft op Obama, en hem dus waarschijnlijk tot eerste zwarte president van de VS zal maken, is mijn vertrouwen in het Amerikaanse volk er niet groter op geworden. Want was Obama niet degene die riep dat hij Irak zo opnieuw zou binnenvallen, zelf nu hij wist dat er geen massavernietigingswapens zijn of waren? In dat licht gezien maakt ook de media handig gebruik van die korte attentionspan van het Amerikaanse volk. Of toch niet? Ik denk namelijk dat je één fout nooit moet maken, en dat is het volk onderschatten. En dan maakt het niet eens zoveel uit waarover het gaat, maar op een gegeven moment vinden ze het genoeg. Zomaar opeens kan men zeggen: ‘Tot hier en niet verder!’. Niet dat de overgrote meerderheid zich snel tot actie zal laten verleiden, maar ook voor hen is het op een gegeven moment genoeg. En dán blijkt dat het volk helemaal niet zo’n kort geheugen heeft. Dan weten ze opeens nog wél hoe hun leiders ze keer op keer hebben voorgelogen en hoe ze steeds precies het tegenovergestelde hebben gedaan van wat ze in de verkiezingscampagnes hebben beloofd. Dan opeens roert het volk zich en spreekt met één stem. Toegegeven, dat gebeurt echt niet snel, maar onderschat het volk nooit!
Diezelfde les zouden politici aan onze kant van de eendenvijver zich ook af en toe eens moeten realiseren. We zijn, met z’n allen hier op een kluitje, wel gek, maar toch niet helemaal. Vroeg of laat komt het moment van rekenschap en dan blijkt, keer op keer, dat mensen zich véél meer herinneren dan de politicus lief is. Véél meer. En dan wordt, als op de ‘Dag des Orrdeels’, de meetlat gelegd en iemand ‘te licht’ bevonden. Wellicht iets voor Woutertje om in de gaten te houden, als hij straks zijn eigen tv-minuten gaat krijgen bij RTLZ. Hij is geen premier en dat heeft een reden, een heel duidelijke reden. Dat hij nu tracht zich, via de televisie, toch echt als volwaardig politicus te profileren, valt hem niet kwalijk te nemen. Daar zit ongetwijfeld een stelletje spindoctors achter. Toch is het beter als Woutertje zich blijvend herinnerd dat het volk hem NIET het mandaat gegeven heeft wat hij zo graag wilde hebben. Want dat was niet voor niks..en wij Nederlanders hebben een veel beter geheugen. Voor zowel de korte als de langere termijn.
12-12-07
