Voor me ligt het rode gastenboek. Een begrip uit lang vervlogen dagen. Bij O&O was het een belangrijk onderdeel van het logeer-ritueel. Iedereen die op het Voltaplein logeerde werd geacht iets in het gastenboek te schrijven en, als je het zelf (nog) niet kon deed Opa het voor je. Met jou op schoot. Want Opa schreef wat jij het belangrijkst vond.
Het gastenboek begint in 1967, het jaar dat Opa met pensioen ging. Nu, ruim veertig jaar later lees ik de diverse bijdragen met een glimlach van herkenning op de lippen. Ik lees hoe het huwelijk van Prinses Margriet en Pieter van Vollenhoven op televisie werd gevolgd en hoe de nieuwe Coentunnel en het nieuwe Schiphol werd bezocht met familie ´uut ´t Hoge Noord´n´.
Mijn eerste logeerpartijtje bij O&O was van woensdag 4 tot donderdag 11 april 1967, op een paar dagen na één jaar oud. Samen met mijn oudste zus in Amsterdam ondergebracht omdat mijn ouders in Den Haag druk aan het verhuizen waren van de vier-kamerflat op nummer 11, waar ik geboren ben, naar het rijtjeshuis op 86, waar ik het grootste deel van mijn kleuter- en lagere schooljaren heb gewoond. ´Ze waren erg lief.´ staat er onderaan in Opa´s handschrift.
Dat er, ondanks alle goede zorgen, wel eens iets mis ging blijkt uit de bijdrage van 14 tot 23 november 1969. ´C. en H vielen met een boems van de aankleedtafel en er ontstond een flink bloedbad. Gelukkig viel de schade mee.´ staat er, wederom in Opa´s handschrift. Vermoedelijk heb ik aan dit incident de karakteristieke bult overgehouden die al, zo lang ik me kan herinneren mijn linkerslaap siert. Een heel wat minder prozaïsche verklaring dan die van de extra hersencellen..helaas.
25-07-07
