Het is geen gemakkelijk leven als consument vandaag de dag. Alles moet groen en ook ouder worden behoort niet meer tot de deugden, de uiterlijke kenmerken ervan althans, en dient met vuur en zwaard bestreden te worden.
Een groot energiebedrijf wil ons overhalen om over te stappen op de z.g. ´groene stroom´, maar zodra je dat dan gedaan hebt, want dat is beter voor het milieu tenslotte, laat de commercial ons zien dat uit elke muur en elke baksteen spontaan onkruid begint te groeien! En niet langzaam, maar dat doet onkruid helaas nooit, vandaar de naam, maar het bereikt binnen een paar seconden een hoogte van ruim anderhalve decimeter! Ik zal daar dus een beetje gek zijn zeg, om over te stappen op een product dat een dergelijk effect laat zien. Ik heb al genoeg moeite om de ´normale groei´ in mijn tuin in enigszins beperkte vorm bij te houden. Laat staan dat ik er nog eens het ´Eneco-effect´op zou loslaten. Kom op zeg!
Nee, dan de nieuwste generatie van anti-verouderingscrèmes van Oil of Olaz. Deze jongens beloven ons dat de crème de veroorzakers van het feit dat we er ouder uit gaan zien aan te pakken. Maar wie gelooft me straks als ik, verdacht wegens het abrupte levenseinde van een groot aantal van mijn geliefden, de beschuldigende vinger op een cosmeticabedrijf richt? Want dat we ouder worden is nu eenmaal zo, en gelukkig maar. Maar de voortijdige veroudering waar we allemaal een afkeer van blijken te moeten hebben wordt, in mijn geval dan toch zeker, eerder veroorzaakt door mijn vrouw, andermans gillende kids, belastingen, draaikontende ondernemers en Wouter Bos. Alhoewel ik een crème waarmee die steenpuist geruisloos zal verdwijnen wél weer meteen zou gaan kopen.
En dan de Nobel Prijs voor Al Gore. Ik moest echt een paar keer slikken toen ik het hoorde. Al Gore wordt beloond voor zijn strijd vóór het milieu, kán het krommer? Als men ooit het energieverbruik en de uitstoot gaat berekenen van het huishouden van Al´s familie dan dient hij de prijs echt subiet weer in te leveren. Een voorzichtige berekening, die overigens al eens gedaan is, wijst uit dat Huize Gore zélf in een jaar alleen al genoeg energie verbruikt om een kleine stad van licht en warmte te voorzien. En laat iemand eens bekijken hoe zijn filmproject en toespraken tot stand zijn gekomen. Hebt u hem ook gezien op die bergtop in Zuid Amerika een paar jaar geleden? Hoe denkt u dat hij daar is gekomen? Lopend? Nope, hij is ingevlogen, om vervolgens met een helikopter op de bergtop neergelaten te worden. Energie zuinig en ùitermate milieu vriendelijk hè? En zo zijn er nog wel een aantal voorbeelden te noemen. Een héél groot aantal helaas..
En ondertussen gaat het maar door. Dagelijks bedolven wordend onder een brij van proefballonnetjes, ideetjes, discussies en wetsvoorstellen waarbij ik steeds harder ga twijfelen aan de geestelijke vermogens van de diverse bedenkers. Een goed instrument vind ik altijd om zo´n nieuw idee te trachten uit te leggen aan een kennis overzee. Welke zee dat dan is maakt niet uit, ze zijn tenslotte allemaal even leeggevist. Maar probeer eens één keer een idee als de ´biefstuktaks´, het tekst van het nieuwe volkslied door Dhr Frans B (de versie van The Opposites mag desnoods ook) of de commotie rond de speech van Máxima uit te leggen zónder dat de andere kant snikkend van het lachen onder tafel verdwijnt en dan weet je meteen weer hoe belachelijk en krom we hier bezig zijn. Maar begrijp me goed, ik ben dól op Nederland en er is geen plek op de wereld waar ik me liever zou willen ergeren dan hier. Het heeft allemaal iets vreselijk kneuterigs…ALS het niet zo vreselijk echt, en eng, zou zijn. We worden momenteel geregeerd door een stelletje politici dat de klok liefst een halve eeuw terug zou willen draaien en die, als je een scheet laat, daar meteen een nieuwe boete of belasting voor bedenken waarmee, van de opbrengst, weer een nieuwe commissie in het leven geroepen kan worden om een idee te bestuderen waar iedere Jan L. bij voorbaat de conclusie al van kent. Want laten we wel wezen, als de Denen bereid zijn om Mw. Ali onderdak te verlenen mogen ze haar van mij zó hebben. Wellicht valt er dan óók nog een plekje te reserveren voor Senator Böhler, haar advocaat. Ná het uitzitten van haar, hopelijk, lánge gevangenisstraf voor het lekken van vertrouwelijke gegevens. Helaas Mw. Böhler, u hebt gegokt en verloren. U, en de meeste politici met u, gaan er dagelijks van uit dat wij, het volk, bestaan uit een stelletje zwaar dementerende randdebielen. En soms lijkt dat ook zo. Uw links kamp is tenslotte de laatste decennia al met teveel rotzooi weggekomen waar we met z´n allen nog steeds de gepeperde rekening voor betalen, en de komende decennia ook blijven betalen. Maar echt gek zijn we toch niet. Er zijn namelijk grenzen en als één van de grenzen wordt overschreden, zoals u dat gedaan hebt, dan komt het klootjesvolk ineens wél in actie. Niet altijd even gecontroleerd, dat geef ik u, maar dan kan het hart opeens wél spreken. En echt vergeten doen we nooit. Er zijn gelukkig altijd een aantal idioten, zoals ondergetekende, die er niet aan ontkomen verbanden te zien en dan, héél soms, lastige vragen gaan stellen. Of opeens het vingertje heffen en een tegengesteld geluid laten horen.
Maar vandaag heb ik die behoefte allerminst. Ik ben nog volop bezig om te trachten chocola te maken van alles wat er aan ongein over ons, doorgaans redelijk brave burgers, wordt uitgestort. Maar soms snap ik het écht niet. Dan kan ik niet aan de indruk ontsnappen dat, waarschijnlijk terwijl ik sliep, en dat moet ik toch echt blijven doen, stiekem een andere afslag is genomen. Dan word ik bang. Bang dat iedereen gecertificeerd gek is geworden alleen mij hebben ze vergeten te informeren. Snapt u dat gevoel?
13-10-07
