Protesteren mag! Laat ik dáár kort en duidelijk over zijn. Ik behoud me het recht zelf ook graag voor om mijn onvrede ergens mee te uiten, dus ik zie niet in waarom ik het iemand anders extreem moeilijk of onmogelijk zou willen maken om hetzelfde te doen. Alleen denk wel even goed na voor je iets roept of neerkalkt.
Ik heb met enige verwondering de protesten gezien in Afghanistan tegen zowel de Nederlandse als de Deense regering. Het klinkt mij namelijk erg ‘verplicht’ in de oren allemaal. ‘De Imam heeft het opgedragen, dus protesteren we!’…dat werk. Ik vraag me dan alleen ernstig af of het merendeel van de demonstranten überhaupt Nederland of Denemarken op een landkaart zou kunnen aanwijzen als je ze die voor de neus zou houden. Niet dat ik denk dat in Afganistan alleen maar domme mensen wonen, alles behalve zelfs, maar ik mis vaak een beetje verdieping in het onderwerp. Nogmaals, protesteren is een groot recht, maar wéét dan tenminste waarom je ergens tegen protesteert. Daarom zie ik ook nooit graag kinderen meelopen in een protestmars. Kinderen, getooid met allerlei teksten op protestborden, die ze overduidelijk nooit zelf geschreven kunnen hebben omdat ze daar nog veel te jong voor zijn.
Of wat te denken van de tekst die op een Amsterdamse muur verscheen en luidde: ‘Turken, rot op naar Maroko!’? Behalve het feit dat de kalker dezes niet eens de moeite heeft genomen om de spelling van Marokko vooraf even te Googelen, hij heeft zich ook blijkbaar niet afgevraagd wat Turken in Marokko te zoeken zouden hebben. Tussen beide landen ligt namelijk een behoorlijk stuk Noord Afrika.
Dan de foto van protesterende studenten tegen de 1040-uren norm. Een van de knapen had een protestkreet op zijn rug laten kalken. Er stond o.a. ‘Scheit aan de overheid’. Ook daar heb ik, behalve misschien over de woordkeus, weinig op aan te merken, maar schrijf het dan tenminste correct! Op die manier loopt je, wat mij betreft, namelijk de kans om de norm opgeschroefd te zien tot minimaal 1200 uur, nét zo lang tot je dat soort stomme spelfouten NIET meer maakt! Het meest stuitende voorbeeld van ‘Ik roep maar wat..’ hoorde ik een tijdje geleden op de radio. In een zoveelste debat over asielzoekers riep een jongeman, waarschijnlijk met zo’n broek met het kruis op de knieën en een petje op, in onvervals Brabants dialect dat ‘hunnie erst mar us niederlands mosten lieruh’..of althans zó klonk het ongeveer. Dan denk ik, goed voorbeeld doet goed volgen knul’…begin eerst eens bij jezelf!’, maar dat schijnt toch een duidelijk minderheidsstandpunt te zijn.
Kortom, ALS je wilt protesteren is dat prima, maar denk even na voor je iets begint te roepen of voordat je iets opschrijft. Vooral als je door iemand anders serieus genomen wilt worden.
10-03-08
