woensdag 6 mei 2009

Van God Los

Het is tegenwoordig niet makkelijk positief en optimistisch te blijven. De een of andere gek probeert met zijn 16 jaar oude Suzuki Swift een statement te maken op Koninginnedag, en iedereen spreekt meteen van een aanslag. Zolang er niet meer duidelijkheid is over de werkelijke motieven van Karst Tates, houd ik het (voorlopig) op een wanhopige schreeuw om gehoord te worden.

Hartverwarmend was het applaus dat een aantal dagen later op de Dam weerklonk. Een volk liet overduidelijk blijken achter haar Koningshuis te staan en niet te zwichten voor een gestoorde eenling. De Majesteit was zichtbaar geroerd door het gebaar, en ook onze toekomstige koningin Maximá was zichtbaar verguld met deze spontane huldeblijk na een voorzetje van Job Cohen. Haar glimlach sprak boekdelen.

En dan is er zo’n figuur als pastoor Jan Heeffer uit Someren. Deze geestelijke vond het nodig om tijdens de dodenherdenking in gemeenschapshuis De Ruchte een vergelijking te trekken tussen de gruweldaden en medische experimenten van nazi’s in concentratiekampen en praktijken rond abortus en euthanasie van vandaag de dag. Het enige verschil tussen toen en nu is volgens de pastoor dat het nu ‘pijnloos gebeurt, maar het effect is hetzelfde’. Dezelfde wereldvreemdheid als de paus dus, die onlangs weer eens duidelijk te verstaan gaf dat condooms niet aids kunnen voorkomen, maar juist vrije sex, en dus aids veroorzaken.

Staatssecretaris De Jager van financiën is er niet in geslaagd om op Europees niveau tot een overeenstemming te komen omtrent de accijns op sigaretten: Polen sprak het veto uit. De Jager was teleurgesteld omdat ‘hogere accijns goed is voor de gezondheid en ook voor de schatkist..’. De Jager, die er ook nog steeds niet in geslaagd is om de problemen bij de belastingdienst adequaat op te lossen, gelooft dus óók nog steeds in zijn eigen verhaal.

Amerika’s president Obama heeft Nederland genoemd als één van de ‘belastingparadijzen van de wereld’, omdat Amerikaanse bedrijven hier ‘slechts een paar procenten belasting zouden betalen’. En Kawouter Bos is natuurlijk nu boos op Obama. Hij wil natuurlijk niet dat de linkse graaicultuur zo te kakken wordt gezet, op weinig plekken op de wereld is de inhaligheid van de staat zo rücksichtlos en inhalig als hier. Medewerkers van financiën hebben inmiddels met de betrokken autoriteiten in Amerika contact opgenomen en hopen daarmee ‘van de lijst af te zijn’.

De partner van GroenLinks kopstuk Femke Halsema heeft het milieu blijkbaar niet al te hoog in het vaandel, getuige de aanschaf van een klassieke Mercedes 200D met alles erop en eraan. Nu was van Halsema al bekend dat ze een voorliefde voor dit Duitse automerk heeft, maar als je milieu predikt, zou je toch ook milieu moeten leven. Maar dergelijke regels gelden natuurlijk niet als je slechts de ‘partner van’ bent. Opmerkelijk!

Dit alles overdenkend boven mijn tweede kop koffie en mijn vijfde sigaret, vraag ik me af of de wereld ooit nog enige vorm van gezond verstand zal terugvinden. Mexicaanse Griep of niet, de wereld is ziek….doodziek. Oorlogen, wereldwijde crisis, massamoorden, bloeddorstige piraten, genocide, honger, moord, mishandeling en mensenhandel, de lijst is net zo oneindig als misselijkmakend. En ergens daartussen probeer ik een nieuwe toekomst voor mezelf op te bouwen. Idealist en optimist als ik ben, vraag ik me toch wel eens af wat het voor zin heeft. Leren we het nou nooit om vreedzaam op deze aardkloot samen te leven en een klein beetje compassie met elkaar te hebben? Blijkbaar moet er nog heel wat gebeuren voor het zover is…als het ooit zover komt.

En ondertussen ploetert Henry maar voort. Het businessplan is eindelijk af en ter lezing aangeboden bij een aantal mensen wier commentaar ik serieus neem. De reactie is opmerkelijk unaniem: ‘Niet het door en door gelikte stuk dat je doorgaans naar de bank stuurt, vol met loze woorden, maar goed doordacht, goed geschreven en helemaal Henry’. Missie geslaagd dus, ik doe de dingen nu eenmaal op mijn manier. Dinsdag a.s. mag een panel van deskundigen zich er tijdens mijn presentatie over buigen, en ik ben benieuwd met welk commentaar zij komen. Ik ga gewoon door met de uitvoering. Ik weet dat ik niet in staat ben deze wereld ingrijpend te veranderen, maar Henry zou Henry niet zijn als hij het niet toch zou proberen. Als is het met één druppeltje tegelijk.

06-05-09