donderdag 14 februari 2008

Open brief aan Wouter Bos

Excellentie,

Was de accijnsverhoging op tabak, per 1 juli 2008 a.s, feitelijk bestemd voor het beschikbaar stellen van gratis schoolboeken op scholen, nu dit plan voorlopig op de lange baan is geschoven staan u en uw Haagse collega-politici meteen te dringen om het geld elders uit te geven! Zo kan, volgens D66´er Pechtold, met dat geld net zo goed op elke school een conciërge worden aangesteld. Pardon? Ik gun iedereen een geweldige baan en zeker voor uw achterban zal dit aantal banen als zéér welkom worden ervaren. Maar snap ik het dan écht niet? Volgens mij is dat geld er namelijk helemaal nog niet! Bovendien zou ik het, als verwoed en verstokt roker, een absolute verademing vinden als u en uw collega´s deze ordinaire belastingmaatregel dus zouden schrappen. Tenminste, en zéker voor zolang de gratis schoolboeken er (nog) niet komen.
Ik behoor tot een generatie die weliswaar het slachtoffer is geworden van de befaamde ´Mammoetwet´, maar ik heb het onbeschrijfelijke geluk gehad dat ik op school wél heb leren lezen, rekenen en zelfs, al beweerde mijn rapport regelmatig iets anders, leren luisteren! En, ik kan het nog steeds. In mijn verdere opleiding heb ik zelfs de beginselen van het boekhouden geleerd. Nu verdien ik mijn boterham vandaag de dag met het schrijven, maar ben tevens in het bezit van een redelijk goed geheugen. Als u en uw collega´s dan zo nodig mijn verslaving een flink stuk duurder moeten maken, over de gelijktijdige accijnsverhoging op mijn borreltje zal ik het vandaag dus maar niet hebben, en óók nog eens een duidelijk omschreven bestemming aan de opbrengst verbinden, kan ik het wellicht niet leuk vinden, maar dan kan ik het tenminste nog enigszins accepteren. Wordt er vervolgens echter een zooitje gemaakt van de aanbesteding, moet er bovendien óók nog volop geruzied worden over of dit nu wel de juiste manier is om ouders met schoolgaande kinderen te ondersteunen, mág ik dan als belastingbetaler én beroepsroker/ -drinker van mijn volksvertegenwoordigers verlangen dat ze een maatregel deemoedig terugdraaien als die voorlopig niet doorgaat? Nee zeker? En ik mag zeker óók niet een aantal aangepaste voorstellen doen waar het geld dan beter naar toe kan?
Ik weet het, we leven in een democratie en da´s de wil van het volk. Maar ik kan de uitspraak van wijlen Wim Kan maar niet vergeten als hij haast vertwijfeld uitroept : ´Ik lees elke dag stomverbaasd in de krant wat ik nou weer wil!´
Excellentie, dit volk is moe, moe getergd, en dan bovenal belastingmoe! Ons is inmiddels méér dan duidelijk dat het rekeningrijden straks niet een kwestie is van hier wat meer en daar wat minder. Het is doodsimpel een kwestie van meer, véél meer. En ik wil niet meer, ik kán niet meer. Van een ´Kwartje van KOK´ dat tijdelijk zou zijn, tot gratis schoolboeken die voorlopig helemaal niet gratis zullen blijken. U hebt vandaag een uitgelezen kans om voor eens en voor altijd in de geschiedenisboeken te komen. U kunt de allereerste Minister van Financiën te zijn die een belastingmaatregel terugdraait als het plan waarvoor het geld bestemd is, voorlopig althans, niet door gaat. Een dergelijk gebaar zou, op een dag als vandaag, een mooi en liefderijk gebaar zijn waarmee u mij, en velen met mij, een onvergetelijke dag zou kunnen bezorgen.
Helaas ben ik ook realist en besef me terdege dat een dergelijke oproep waarschijnlijk aan dovemansoren is gericht, maar ergens diep vanbinnen zit er in dit doorrookte, en van alcohol doordrenkte lijf nog een sprankje romantiek verstopt en zélfs een beetje vertrouwen in het goede van de mensheid. En vanuit dát gevoel heb ik deze brief geschreven. Aan u dan nu om deze dag een extra tintje te geven.

Met vriendelijke groet,

Henry de L´Ecluse

Eindhoven, 14 februari 2008