Zelden heb ik me weer zo jong gevoeld als de afgelopen dagen, het leek wel alsof ik terug was op de middelbare school en de examenperiode op het punt stond te beginnen. Maar niets was minder waar. Ik ben reeds 23 jaar van school en de ‘beproeving’ waar we voor stonden behelsde niet anders dan een presentatie te geven van waar iedere KEB-deelnemer momenteel staat in zijn ontwikkeling tot zelfstandig ondernemer.Voor mijn eigen situatie had ik een duidelijke afweging gemaakt. Ik kon kiezen om ofwel het beelddenken een prominente rol in mijn presentatie te laten hebben (en het risico te lopen dat het verder alleen nog maar daarover zou gaan), of ik kon me richten op hoe ik mijn bedrijf wilde inrichten en welke diensten ik zou gaan aanbieden. Ik koos voor het laatste, maar gaf de panelleden vooraf een pagina of negen ondersteunende tekst mee ter voorbereiding.
Dinsdagmiddag, 15.48. slechts een paar minuten later dan gepland kon ik aan mijn presentatie beginnen. In de zaal niet alleen de beide panelleden, maar ook twee leden van ‘Taskforce 5’, waarbij ‘Queen V.’ zelfs speciaal van huis van huis was gekomen om mijn presentatie te beluisteren. Als dank vroeg ik haar om het commentaar van het panel in steekwoorden voor me te notuleren.
En dan ben je klaar met je presentatie en verkeer je in afwachting van datgene wat gezegd gaat worden. Al snel bleek ik toch een verkeerde keuze gemaakt te hebben. Het hele beelddenken intrigeert mensen zo dat je er niet omheen kunt er meer aandacht aan te besteden. Bovendien had het panel de begeleidende tekst met de titel ‘De gedachte en filosofie achter…’ opgevat als een begin van een businessplan. Misverstandje dus, want als ik het als zodanig had bedoeld had ik het wel in een businessplan-format gegoten en het ook zo’n naam meegegeven.
Bonuspunt was wel dat het panel in zag dat mijn dienstverlening onderscheidend is. Dat dan gelukkig weer wel. Niet dat ik dat niet zelf ook al had gemerkt, maar het is toch mooi meegenomen als andere ondernemers dat ook erkennen en er ook zo tegenaan kijken. Dat geeft de burger weer moed.
Een merkwaardige discussie ontspon zich een paar minuten later. Ik gaf in mijn presentatie aan dat ik het tekstschrijven als apart onderdeel van mijn bedrijf wilde positioneren, omdat het haaks staat op mijn andere bedrijfsactiviteiten van bedrijfsondersteuning, interim management en coaching. Tekstschrijven pas niet goed in dat rijtje, en het daarbij noemen roept alleen maar vragen op. En vragen oproepen is niet handig als je serieus en betrouwbaar wilt overkomen. En dus moet het apart, ik moet alleen nog bedenken hoe dan precies.
De discussie ontspon zich voornamelijk over de opmerking van een van de panelleden dat ik het tekstschrijven wellicht beter als binnenkomer kon gebruiken. Mijn reactie daarop was dat ik, eenmaal bekend als tekstschrijver, erg veel extra moeite zou moeten doen om òòk als adviseur of coach serieus genomen te worden. Andersom zou eventueel wel kunnen werken. Eerst als coach of als interimmer of als coach ergens binnen komen en dan laten weten dat ik eventueel óók met het schrijven van bedrijfsteksten van dienst kan zijn. Na nog wat heen en weer gepraat moest het panel toch bekennen dat ik waarschijnlijk gelijk had.
Na nog een paar clichés, zoals het feit dat het belangrijk is om een potentiële klant te laten weten wat je in het verleden zoal aan ervaring hebt opgedaan, zat de tijd erop. Eenmaal thuis besloot ik er eerst maar eens een nachtje over te slapen alvorens tot een oordeel te komen wat ik nu van deze exercitie geleerd had. En nu is dat nachtje voorbij.
Heb ik wat geleerd gisteren? Welzeker. Het heeft me in elk geval gesterkt in mijn idee dat ik op de juiste weg ben. Ik heb een goed idee in handen en ben er tevens sterker van overtuigd geraakt dat ik voor een aantal ondernemers duidelijk een verschil kan maken. Na deze eerste presentatie is het nu zaak om te gaan werken aan de financiële onderbouwing. Daar heb ik een paar weken de tijd voor, en daarna volgt weer een presentatie voor alleen dàt onderdeel van mijn plannen.
Een ander leerpunt is dat het bedroevend gesteld is met de humor. Leren ze je eerst dat er in elke presentatie een uitsmijter moet zitten, gééf je ze vervolgens niet één maar twee uitsmijters, dan moet je eerst uitleggen wat een gebakken ei in je presentatie doet. Pas dan wordt het begrepen. Humor is prima, maar het moet dan wel overduidelijk en minder subtiel worden gebracht.
Tot slot het beelddenken. Dat moet er òf helemaal uit, òf slechts subtiel vermeld worden bij training en coaching. Dat ik technieken daarvan ook gebruik bij management, coaching en begeleiding zal een ondernemer waarschijnlijk volstrekt koud laten. Als het een rol blijkt te (kunnen) spelen is het op dat moment vroeg genoeg om er over te beginnen.
18-03-09
