Twee schokkende gebeurtenissen in de krant vandaag die me maar niet loslaten. In het eerste geval betreft het een Poolse man die, bij bezoek aan een bordeel, de schrik van zijn leven krijgt als hij daar zijn echtgenote als een van de werkneemsters aantreft. Nu kun je je natuurlijk afvragen wat die man in een bordeel te zoeken had als hij braaf getrouwd was, maar die discussie ga ik maar niet aan vandaag. Feit blijft dat de man in de veronderstelling leefde dat zijn vrouw iets bijverdiende in een winkel in een dichtbijgelegen stad. Dat had ze hem in ieder geval verteld. Ze verkocht dus wel iets, maar in dit geval louter zichzelf, en hij had dus òòk het e.e.a. uit te leggen. Een Het berichtje eindigt met de mededeling dat het stel, ze waren reeds veertien jaar getrouwd, nu gaat scheiden. Het vermeldt helaas weer niet of het, in dat bordeel, nog tot ´de daad´ is gekomen tussen die twee.
Een tweede, veel droeviger bericht, gonst al een paar dagen rond. Het immens populaire verkoopkanaal Tell Sell staat namelijk op het punt om failliet te gaan! De medewerkers hebben over de maand december al geen salaris meer ontvangen en ook de vooruitzichten voor de klanten die nog bestellingen hebben lopen is somber. Medewerkers hebben een spreekverbod opgelegd gekregen en de deur zit, zo goed als, op slot.
Ik zal ze echt missen als ze straks van de tv verdwijnen. Op welk moment van de dag je de tv ook aanzette, de vrienden van Tell Sell waren er altijd, en altijd zorgden ze voor de nodige hilariteit. Waar anders vind je tenslotte nog verder al die spullen waarvan je nooit wist dat onmisbaar waren in elk huis? Spullen die zo verrassend goed en ´SIGNIFICANT VERBETERD´ zijn dat niet eens wist dat je leven zònder die spullen geen zin meer heeft? Met klinkende namen als Bedazzler, Lateral Thigh Stepper, Magnassager en het Yubisaki Pillow heb je toch producten in handen die een ieders leven tot een feest zullen maken? Ik word er in ieder geval altijd erg hebberig van, en ik snap nog steeds niet hoe ik kan leven zonder al dat moois. Maar daar mijn liefste steeds en steevast ´Neen!´ blijft roepen als ik haar stralend en smachtend van de allernieuwste, en niet te weerstane, aanbieding vertel, leef ik nog steeds zonder. Ik weet het, het is diep triest, maar het is niet anders.
Ik moet trouwens altijd erg lachen om de reclames voor die sieraden. Die zijn allemaal even mooi, ´exclusief´ en vreselijk ´BLING`. Toch heeft die exclusiviteit absoluut niet te lijden onder de enorme aantallen die ervan verkocht worden. Hoe dat kan, de combinatie tussen exclusiviteit en grote verkoop aantallen, is waarschijnlijk het best bewaarde marketing geheim dat jammerlijk tegelijk met Tell Sell verloren zal gaan. Maar wleke salespitch er ook op ons wordt losgelaten, we trappen er massaal elke keer weer in. Want aan de Nederlandse consument lag het niet. Die kocht zich rot, schrok zich vervolgens rot bij levering en probeerde, en masse, zijn aanschaf via Marktplaats.nl vervolgens weer kwijt te raken. Een verkeerd afgelopen poging om de Duitse markt stormenderhand te veroveren bracht het bedrijf aan de rand van de afgrond. Inmiddels worden er op hoog niveau pogingen gedaan om het bedrijf voor een duik in de afgrond te behoeden en eventueel een doorstart te maken. Want de heersende mening is dat een uniek bedrijf als Tell Sell gewoon niet mág verdwijnen. Als Nederlandse tv kijker zijn we tenslotte ook al de populaire belspelletjes kwijt geraakt. Een dergelijk tweede verlies komen we nimmer meer te boven. Niet? Nee, alhoewel er meer ´sterren´ aan het firmament stralen die de belediging van het Nationaal IQ tot dagelijkse bezigheid hebben gekozen. Ze zijn toevallig allemaal werkzaam bij of voor RTL, en nee, ik noem geen namen Albert. Zelfs niet tegen Geer en Goor!
Mocht er echter een initiatief komen om Tell Sell van de dreigende ondergang te redden, dan ben ik erbij! Tenminste, als ik mijn creditcard kan losweken uit de strenge handen van mijn liefste!
10-01-08
