Woensdag 19-09-07
Pigeon Point vandaag. Allebei pas laat wakker na een héérlijk diner bij de Italiaan. Antipasta en pizza, gebakken in een echte houtoven. Heerlijk lang buiten gezeten in zwoele temperaturen. Zoals blijkt kan, na enig overleg, het serveertempo best omlaag zodat je heerlijk rustig kunt eten en genieten. Lopend terug naar het hotel.
Vanmorgen helaas nog geen fax retour uit NL. Er zit niet veel anders op dan rustig af te wachten.
We zijn beiden nog steeds hier en daar wat verbrand dus kiezen we voor Pigeon Point i.p.v. Store Bay. Als ik bij de receptie een taxi wil bestellen is er niemand te bekennen maar via een van de dames van housekeeping blijkt de eigenaar gaarne bereid voor deze keer als (betaalde) taxichauffeur op te treden en ons weg te brengen. Op voorwaarde echter dat ik hem beloof goed voor mijn ´Queen Bee´ te zorgen. Of, zoals hij het uitdrukt: ´Listen young man, your mother is your Queen and your wife is your Queen Bee..´. Of we dat nu helemaal als compliment moeten opvatten weet ik nog steeds niet en het gaat me wat ver zijn duidelijke persoonlijke overtuiging tegen te spreken vanwege eigen ervaringen. Een Queen Bee doet volgens mij namelijk niet heel veel meer dan nageslacht produceren en dat waren wij toch echt niet van plan! Maar ik snap en erken de gedachte erachter en kan die ook zeker onderschrijven. Het is een andere vorm van zeggen: ´If mamma aint happy, nobody is happy!´, en dat is absoluut waar. Feit blijft dat deze eigenaar, ook wel bekend als Mr B., een zéér kleurrijke figuur is. Bovendien is hij soft-spoken, vriendelijk en voorkomend. En natuurlijk, niet te vergeten, een ras charmeur. Mr B is een goede vijftiger met een voorliefde voor Hawaïhemden en zeldzaam glimmend gepoetste schoenen en een bolhoed. Vandaag draagt hij een groen ensemble dat hij zelf omschrijft als ´my Irish look.´ Een groene pantalon, een groen Hawaïhemd en een groene bolhoed. Op z´n zachtst gezegd ´opvallend groen´.
Eenmaal aangekomen op Pigeon Point besluiten we dat vandaag een prima dag is voor de ´Glass Bottom Boat Experience´. Staat al vanaf het begin op ons verlanglijstje. Dergelijke boten vertrekken van zowel Store Bay als van Pigeon Point en varen allemaal hetzelfde rondje. Vertrekken vanaf hier heeft echter het voordeel dat je van een pier kunt instappen en niet, zoals bij Store Bay, in de branding maar moet zien hoe je op die deinende boot terecht komt. En dat zoiets met springtij niet altijd gemakkelijk is hebben we gisteren duidelijk zelf kunnen aanschouwen. Helemaal gratis en voor niets! J
Het tochtje is zeker de moeite waard. Het anker wordt onderweg een tweetal keer uitgegooid, de eerste keer om te snorkelen en de tweede keer op Nylon Point waar het water heel ondiep is en de bodem bestaat uit eeuwenlange deposito´s van dood koraal wat grover is dan het zand op het strand. Ideaal om mee te scrubben, wat iedereen dan ook braaf gaat staan doen in het ondiepe water. ´Women get ten years younger…men five years wiser!´ Toch apart als je bedenkt dat hier, op deze ondiepe plek zo´n 500 m uit de kust, dus dagelijks honderden mensen hun dode huidcellen staan af te boenen. Bovendien, en wellicht daardoor, stinkt het spul behoorlijk maar toch doen we braaf mee!
Tijdens het snorkelen veel verschillende soorten van de parrotfish gezien en ook o.a. een trompetvis. Volgens de schipper worden hier in de buurt ook vaak Manta´s en schildpadden gezien maar helaas niet door ons. Zo ook met kwallen die je bij ons weer veel ziet zijn hier niet zo dik gezaaid. Al komt hier wel weer de Portugese Man ´O War voor die zelfs hun naam aan een noordelijker gelegen baai hebben gegeven. Meisje moet erg lachen om zo´n ´zeil-kwal´. Al met al een geslaagd tripje dat een paar uur in beslag neemt. Kosten: $ 90 TT per persoon.
Ik heb van mijn liefste ook inmiddels een strandverbod opgelopen. Althans dat tracht ze me op te leggen. Ik word namelijk veel té snel té bruin. Live with it darling! J
19-09-07
Geen opmerkingen:
Een reactie posten