vrijdag 26 oktober 2007

Bijsmaak

Het milieu is ´hot´ tegenwoordig. Als je iets betekent in de wereld, of iets denkt te betekenen, ben je groen of draag je het milieu op z´n minst een warm hart toe. Maar ik heb bij de praatjes van diverse milieuadepten toch vaak een heel aparte bijsmaak.
Nu de Nuna4 voor de 4e achtereenvolgende keer de race in Australië heeft gewonnen, een prestatie op zich, zou ik wel eens een berekening willen zien over de CO2-uitstoot die dit evenement veroorzaakt. Ok, de wagens die aan de race zelf meedoen zullen wel door de beugel kunnen maar wat valt er te zeggen over de volgkaravaan? Niet dat het daar hetzelfde circus is als de volg- en vooruitrijdkaravaan van de Tour, maar toch. Per deelnemend team een volgauto of drie, wat campers voor de broodnodige nachtrust, een vrachtwagen voor reparatie en onderdelen en tot slot de leden van het journaille. Als die zich ook allemaal op zonne-energie zouden voortbewegen dan heb je echt een statement, maar nee. De volgers rijden allemaal gewoon op fossiele brandstoffen en doen dus allemaal mee aan de opwarming van de aarde. Toch apart.
Net zo apart is de opmerking van PWA in India. Die gaf aan dat het voor de rijken der aarde allemaal wel wat minder kan qua reisjes, woon- en leefomstandigheden en dus qua milieubelasting. Maar ehh, behoort onze PWA niet zélf tot deze groep? Is zijn mams niet een van de méér vermogende en bevoorrechter mensen der aarde? Op zich snijdt zijn betoog over de inzet van waterbeheer en microkrediet absoluut hout en kan ook op mijn volledige steun rekenen, maar er is nog zoiets als ´practise what you preach´. En daar heb ik PWA nog niet echt over gehoord. Net als Al Gore trouwens, die zwijgt op dat punt ook nog steeds in teveel talen.

Bijsmaak van een heel andere orde krijg ik als ik onderzoeksresultaten lees zoals die naar het functioneren van het geheugen bij zwangere vrouwen. Buiten het feit dat ik geen cent aan een dergelijk onderzoek zou hebben uitgegeven is de uitkomst weer eens verbijsterend. Hormonen die tijdens de zwangerschap in grote aantallen door het geplaagde vrouwenlijf gieren blijken een nadelig effect op de herinnering te hebben van voornoemde aanstaande moeders. Gek he? Want laten we eerlijk zijn, als de dames zich alles wat er in en met hun lichaam gebeurt tijdens de zwangerschap en de bevalling tot in het kleinste detail zouden herinneren waren maatregelen zoals de ´éénkind-politiek´ in China volstrekt overbodig. Iedere vrouw die dan ooit één kind op de wereld had gezet liet dat een tweede keer wel uit haar hoofd. Maar, uit puur eigen behoud heeft Moeder Natuur daar een stokje voor gestoken en het vrouwelijk lichaam zo geprogrammeerd dat de herinnering aan de pijn, het (letterlijk) parasiteren van de ongeborene op zijn moeder en al het overige ongemak snel in de vergetelheid verdwijnen. En zo kan de wereldbevolking lekker blijven doorfokken. En bedankt! Over milieuvriendelijk gesproken…. Wellicht komen we ooit zelfs zover dat, van regeringswege, de bevolkingsaanwas tot astronomische hoogt wordt opgestuwd. Als je namelijk bedenkt dat het menselijk lichaam voor 80% tot 90% uit water bestaat is dat natuurlijk een manier om de dreigende overstromingen op globaal niveau te bestrijden. Wellicht niet de juiste maar toch een manier. Maar als je je afvraagt waar de rest van het menselijk lichaam, die overige 10 tot 20% dus, dan uit bestaat verzand je in de chemie. Maar ik houd het erop dat een groot deel niets anders dan lucht is. En vaak nog gebakken ook. Schijnt vooral bij politici zo te zijn. En die bijsmaak raak ik maar steeds niet kwijt.

26-10-07