vrijdag 20 februari 2009

Henry's League

Het is dat ik al andere plannen heb, maar als dat niet het geval zou zijn zou ik een politieke beweging beginnen: Henry’s League. Het zou dan een beweging moeten worden die, in tegenstelling tot dit kabinet en deze regering, wel een duidelijk antwoord heeft op de crisis. En dat antwoord is even simpel als duidelijk: ‘minder’.

In dat ene woordje schuilt namelijk alles wat er met dit land mis is. We kunnen toe met minder ambtenaren, met minder regels, de overheid moet zich ook minder met ons persoonlijk leven bemoeien en er moet minder tolerantie komen voor wangedrag. En dat is nog maar het begin. Europa’s invloed en regeldrift moet ook minder. Natuurlijk zijn er een aantal zaken zoals criminaliteit, vluchtelingen en handelsbetrekkingen die je beter internationaal kunt regelen, maar voor het overgrote deel kunnen we onze zaakjes prima zelf oplossen. Europa hebben we daar echt niet bij nodig. Bovendien houden we met minder Europa een hoop méér geld in kas, wat we dan weer voor andere zaken kunnen gebruiken. Dat ‘Europa’ grotendeels overbodig is hebben ze trouwens gisteren zelf glashelder aangetoond door boos weg te lopen bij de toespraak van de Tjechische president Vaclav Klaus. Deze eurocriticus hield een speech die bij een grote groep linkse europarlementariërs heftige allergische reacties opriep waardoor ze vonden dat ze de zaal moesten verlaten. Klaus riep namelijk op tot minder Europa in plaats van méér.

In eigen land valt ook nog een hoop te verbeteren. Zo lijkt het me goed om ministeries, en dus de minister, hoofdelijk verantwoordelijk te maken voor budgetoverschrijdingen bij door hen goedgekeurde projecten. Als bij een project de kosten gierend uit de klauw lopen dient een ministerie zelf die kosten te dragen zónder deze rücksichtslos op de burger af te wentelen. Wellicht dat ze dan wel wakker blijven als ze een calculatie controleren. Bovendien zal de wens tot het realiseren van allerlei megalomane projecten daarmee waarschijnlijk evenredig afnemen. Iets waar we allemaal beter van worden.

Minder invloed op ons persoonlijk leven krijgt als eerste gestalte door versoepeling van het rookverbod. Laat de ondernemer zelf kiezen of hij asbakken in zijn etablissement wil neerzetten, en laat hem of haar dat dan duidelijk communiceren middels een deursticker. Dan kan de consument zelf kiezen of hij een bepaalde zaak wil bezoeken.

Ook in het onderwijs zie ik geen ruimte meer voor allerlei experimenten. Na decennia van linkse onderwijshervormingen moeten we terug naar een degelijk onderwijs waarbij de docent weer het aanzien terug moet krijgen die het ambt ooit had. Véél minder ruimte dus voor woede uitbarstingen of het molesteren van leraren. Ook andere gezagsdragers moeten, door gedrag en uitstraling weer terug naar een positie van gezag. Dan houdt dus in minder geniepig geflits, maar fysiek staande houden en boter bij de vis: meteen afrekenen. En ambtenaren die hun eigen status denken te moeten waarmaken door ondernemers te dreigen met een boete van € 10.000 vanwege een ‘ongeoorloofde verbouwing’ (lees: het vervangen van de ene reclame uiting door een kleinere andere), zullen merken dat er voor hen geen plaats meer is in de herberg. Ambtenaren zijn er namelijk voor de burger en niet andersom. Minder arrogantie en minder ivoren torens dus.

Had ik maar méér tijd…

20-02-09