Al ruim voor 14.00 uur, het moment waarop de poorten tot het festivalterrein worden geopend, staat er een lange rij kinderen en hun begeleiders geduldig te wachten. In een temperatuur zoals vandaag, het is weer boven de 30°C, is wachten in de zon bepaald geen onverdeeld genoegen. Om oververhitting en uitdroging te voorkomen heeft de Bosnische organisatie langs de wachtrij waterpunten aangelegd, en houden medewerkers en politie een oogje op de wachtenden. Vooral de allerkleinsten zijn vatbaar voor oververhitting met deze temperatuur. Dat de waterpunten nodig zijn, blijkt uit het vele gebruik dat ervan gemaakt wordt om de waterflessen bij te vullen of het hoofd te koelen.
De wachtrij strekt zich al snel uit langs de gehele lengte van het complex, maar nergens wordt er voorgedrongen. Iedereen wacht rustig en gedisciplineerd af tot de poorten open gaan en ze naar binnen kunnen. Zij die een plekje in de schaduw kunnen vinden zitten in het gras onder een boom, de rest wacht in de brandende zon geduldig tot men naar binnen mag. De clowns zijn dan al een tijdje bezig de wachtenden te vermaken met straattheater. En alhoewel een enkeling zich eigenlijk al veel te groot voelt voor de malle fratsen van de clowns, de kleinsten laten zich moeiteloos meeslepen en gaan al gauw helemaal op in de fantasiewereld die de clowns hen voorhouden.
Het festival trekt niet alleen kleine kinderen. Uit Sarajevo en omgeving komen ook oudere kinderen graag naar het festival. Voor hen is het natuurlijk belangrijk om er goed uit te zien. En dat kan natuurlijk alleen als je haar goed zit. En als coole tieners checken broer en zus dat natuurlijk even nonchalant in de spiegeling van de zijruit bij een langs de straat geparkeerde auto.Eenmaal binnen de hekken van het festivalterrein is er veel te doen. Er zijn
talloze activiteiten en workshops om uit te kiezen. De creatieve blijken daarvan vooral populair zijn. Zeer geconcentreerd wordt er door de kleintjes geknipt, geplakt en gekleurd of lekker met zand en water gekliederd. Mamma's, pappa's en oma's kijken toe, geven aanwijzingen of, in een enkel geval, doen stiekem zelf ook met veel plezier mee.Bij de iets grotere kinderen zijn vooral de fysieke activiteiten erg in trek, waarbij zaklopen helemaal niet zo makkelijk blijkt als het eruit ziet. Het spel waarbij je
natte sponzen over een muurtje van zeil naar je vriendjes mag gooien wordt bij deze temperaturen vol overgave gespeel, terwijl even verderop kinderen streetdance leren of de basis van het rolschaatsen krijgen bijgebracht. Op lekkere beats wordt uiterst geconcentreerd geoefend. Voor de kinderen die hun balans nog niet helemaal onder de knie hebben zijn er gelukkig overal helpende handen om je aan vast te houden.
Een stukje verder op het terrein hebben mannen van NATO/EUFOR hun legertenten opgeslagen. Tijdens het gooien met basketballen geven zij niet alleen voorlichting over de NAVO, ze onderwijzen kinderen vooral over het gevaar van landmijnen en eventueel onontplofte munitie die in ze in sommige afgelegen gebieden nog overal kunnen aantreffen.Door het geven van dit soort voorlichting probeert men zoveel mogelijk onschuldige burgerslachtoffers te voorkomen. Vooral kinderen zijn nieuwsgierig en lopen daadoor extra gevaar.
Binnen in de hal heeft de politie een stand ingericht waar kinderen te horen krijgen over het werk van, en het werken bij de politie. Het festival en de politie hebben een hechte relatie. Niet alleen zorgen vele agenten ervoor dat het festival rustig en veilig verloopt, het is vaak de politie die vervoer naar het festival van kinderen uit afgelegen gebieden sponsort en begeleidt. En dat kinderen bovenal kinderen zijn, waar ze ook vandaan komen, is goed te zien als de een na de ander jongen met een dromerige blik in de ogen op de uitgestalde politiescooters klimt en de zwaailichten aan mogen en sirene even mag loeien.(Op alle foto’s in deze bijdrage rust copyright. ©Paul Mulder/PMTekst)
