Blogger Steve Wells heeft geteld hoeveel mensen God volgens de bijbel heeft gedood. Als je de slachtoffers van de zondvloed, Sodom en Gomorra en de vele, vele plagen en honger-snoden niet meetelt, kom je uit op 2 270 365. Aantal doden dat Satan volgens de bijbel op zijn geweten heeft: 10.
Met deze gedachte in het achterhoofd las ik weer eens hoe de kersttraditie op steeds meer plekken teniet wordt gedaan door het zogenaamde ´politiek correcte´ denken. In Amerika mag op een heel aantal plaatsen de kerstboom geen kerstboom meer heten maar feestboom. Ook mag je familie en vrienden geen ´Merry Christmas´ meer wensen, doch slechts ´Happy Hollidays´. En daar word ik, behalve behoorlijk boos, toch ook vooral erg droevig van!
Ik heb van huis uit niet de allerbeste herinneringen aan de kerstperiode. Voor mij was het altijd een tijd van geforceerd aardig doen tegen elkaar en spanningen die haast snijdbaar waren. De vrede die slechts een gewapende vrede was eigenlijk, niet een feest van licht en warmte dat, gevierd met zoveel mogelijk dierbaren, het einde markeert van de donkere dagen.
De Christelijke betekenis van het kerstfeest heeft me nooit zoveel gedaan. Ik kon als kind wel intens genieten als er werd voorgelezen uit de Christus Legendes, maar dat ging meer over de mooie verhalen dan het verhaal erachter. En van mooie verhalen hou ik nog steeds, ongeacht waar ze over gaan en mits goed verteld of voorgelezen. Maar bij de, van oorsprong heidense origine van het feest heb ik juist weer wel gedachten. Ik hou van licht en ik hou van buiten. Ik ben dan ook altijd blij als de dagen weer gaan lengen en je niet meer hoeft op te staan in het donker en weer thuis komt in het donker. Wat niet wegneemt dat ik ernstig happy kan worden van een mooi vuur in de open haard, die we helaas niet hebben, een goed glas en vrienden om mee te bomen na een heerlijk maal. Dan is het gevoel van ´wereldvrede´voelbaar tot in je botten. Maar de commercie en politiek zijn er met de kerst vandoor en willen ons dwingen het feest op een, door hen voorgeschreven manier, te vieren. Met vooral veel duur aangeschafte bling en vooral niet te uitbundig, onze moslimbroeders mochten er eens aanstoot aan nemen!
BS wat mij betreft. Ik vind kerst bij uitstek een periode die je naar eigen idee mag en kan invullen. Een periode waarin iedereen vrij zou moeten zijn te doen wat hem blij en gelukkig maakt, zònder opgelegd pandoer. Niet de eeuwige discussie welke ouders het eerst bezocht gaan worden en welke ouders dus pas als tweede. Al dat soort gedoe hoort helemaal niet met kerst en daar doen mijn lief en ik dus niet aan mee. Ondanks diverse uitnodigingen spenderen we de kerstdagen lekker met z´n tweetjes, met de gordijnen dicht en het licht en de verwarming aan. Heerlijk tijd voor elkaar, zonder verplichte verkleedpartijen of opgelegde leukigheid. Heerlijk ontspannen en heerlijk intiem. Daar is in de loop van het jaar toch al vaak veel te weinig tijd voor. Onze naasten worden trouwens ook niet vergeten hoor. Die bezoeken en spreken we regelmatig, daar hoeft het niet speciaal kerst voor te zijn.We zijn simpelweg gestopt met zaken die ´moeten´ en doen nog slechts die dingen die we ook graag willen doen. En daar schrikken sommigen wel eens van, maar met een beetje uitleg snappen ze het dan meestal achteraf toch ook wel. Het leven is namelijk veel te kort voor alles wat moet. Er is al niet eens genoeg tijd voor alles wat ik graag zou willen, dus wat moet verdwijnt als eerste van het lijstje. Net als de goede voornemens voor het nieuwe jaar overigens. Die maak ik niet op 31 december en die beginnen niet op 1 januari. Bij mij beginnen die op de dag dat ik ze bedenk, ongeacht de datum of dag van de week.
Ik wil tot slot graag de wens uiten dat iedereen de ruimte en mogelijkheid heeft om de feestdagen door te brengen op de manier die hij of zij dat het liefst zou doen. Met de mensen die hij of zij het liefst om zich heen heeft en in volmaakte harmonie. Of er nu gehaktballen of springbok op het menu staat, samenzijn doet tenslotte alles beter smaken.
23-12-07
