Soms staan er mensen met een idee op waarvan ik vreselijk baal dat ik het niet heb bedacht, zo geniaal is het. Dat geldt zeker voor het idee van Michael Geerdink en Denise Stadman. Deze twee komen met een website ´World´s Legacy´ waarop mensen hun eigen levensverhaal kwijt kunnen, inclusief foto´s, video´s en/ of audio, zodat de verhalen voor het nageslacht bewaard blijven. Niet een nieuw idee, maar wel op deze manier.
Bijzonder interessant zijn ook de aangeboden opties. Zo kun je het verhaal voor iedereen toegankelijk maken of slechts met een speciale code, waardoor je, postuum, kunt bepalen wie je verhaal mag lezen en wie je dus wat wilt vertellen. Ook behoort een ´mysterybox´ tot de mogelijkheden waar, op een door jou gekozen tijdstip na je dood, de inhoud van gepubliceerd zal worden. Het idee heeft inmiddels de warme steun van enkele vooraanstaande mensen verworven, waaronder oud-president Michaïl Gorbatsjov en rabbijn Awraham Soetendorp. Ik zal er, bij deze, de mijne aan toevoegen.
De reden die wordt aangegeven voor dit initiatief is dat we veel te weinig weten van onze voorouders. Als we al weten wie het waren, weten we op z´n hoogst een aantal data, waaronder datum van geboorte en van overlijden. Verder vaak bedroevend weinig. Er is vaak geen informatie over de tijd waarin iemand leefde en hoe die persoon in het leven stond. Soms zijn er hardnekkige geruchten in de familie waarvan niemand intussen meer precies het fijne weet. En dat is eeuwig zonde. Elke generatie staat namelijk feitelijk op de schouders van de vorige. Door hun inspanningen, hun geluk en ongeluk, wordt namelijk een belangrijk deel van onze eigen startpositie bepaald. Kennis hebben van wat er voor je kwam is dan ook eigenlijk onontbeerlijk, maar o zo zeldzaam. En er komt een onvermijdelijk moment dat je brandende vragen nu eenmaal niet meer kunt stellen. Op een gegeven moment zijn namelijk alle mensen die het konden weten niet meer onder ons en blijven vragen voor altijd onbeantwoord. Een last die soms erg zwaar is te dragen.
En ik weet het uit eigen ervaring. Nu ik ´wat ouder´ ben, wordt het verlangen naar kennis omtrent mijn ´roots´ steeds sterker. Echter zijn er weinig tot geen mensen meer die me daarover nog, uit eigen ervaring kunnen vertellen. En denk ook eens aan alle mensen die als kind zijn geadopteerd. Bij de meeste van hen komt ook ooit het punt dat ze antwoorden willen hebben om zo, voor zichzelf, het plaatje compleet te maken. Een weg die haast wel afgelegd moet worden wil de persoon op een goede manier verder kunnen met zijn of haar leven. En wat te denken van al die mensen die een verschrikkelijk geheim met zich meedragen? Een kind dat, geboren buiten het huwelijk, onder dwang van de familie, of de kerk, moest worden afgestaan aan derden? Mensen die een ander iets hebben aangedaan maar daar nooit over hebben kunnen spreken? Voor al die mensen, en ik kan zo nog legio andere voorbelden bedenken, is zo´n site een uitkomst. Een manier om hun kant van het verhaal te doen zonder daarbij de ander recht in de ogen aan te hoeven te kijken. Iets wat de nabestaanden zeker tot steun zou kunnen zijn. Want denk eens aan de moeder die weet dat ze de bruiloft van haar dochter nooit zal meemaken. Hoe belangrijk is het niet voor haar, en later voor haar dochter, om toch al die dingen te kunnen zeggen die voor haar zo belangrijk zijn om te zeggen en waar de dochter nu nog veel te jong voor is? Ik zou er echt behoorlijk wat voor over hebben als een aantal van mijn voorouders aan zo´n soort initiatief hadden meegewerkt of zélf de pen ter hand hadden genomen om hun verhaal op schrift te stellen. Ik had het met plezier en onverholen interesse gelezen. Nee, verslonden zelfs. Ze hadden mij geen groter plezier kunnen doen, noch een waardevoller cadeau kunnen geven.
Och, er zullen ongetwijfeld ook een aantal mensen zijn die, ook na hun dood, de ´leugen´in stand zullen willen houden of hun betrokkenheid zullen willen blijven ontkennen. Aan hen zou ik willen vragen er toch eens over na te denken om, via zo´n mysterybox bijvoorbeeld, toch de waarheid te vertellen. Niemand zal hen er persoonlijk meer op aankijken, zij zijn bij opening immers reeds lang overleden, maar voor nabestaanden is die waarheid van enorm belang. En juist dát is, naast het korte-termijn gewin van een vette erfenis, het meest onbaatzuchtige wat je de wereld na kunt laten.. Eerlijkheid.
25-11-07 II
zondag 25 november 2007
Revolte
Afgelopen vrijdag gingen duizenden scholieren de straat op om te protesteren tegen de te zware werkdruk en de verplichte norm van 1040 lesuren. Nu zijn er maar weinig scholen die deze norm halen, maar toch vrezen de meeste scholieren een negende lesuur.
Voor kinderen in de pubertijd is het normaal dat ze zich heftig afzetten tegen de maatschappij en tegen het huidige gezag, of dat nu de ouders of de school betreft maakt voor hen weinig uit, maar vermoedelijk was de opkomst zo groot omdat menig scholier er een ´legitieme reden´ in zag op weg te blijven uit de les. En ook dat hoort bij de leeftijd.
Helaas is het protest niet overal zonder incidenten verlopen. Zo werden in Eindhoven een aantal scholieren gearresteerd voor het gooien met eieren en het afsteken van vuurwerk. Bovendien werden her en der stadskantoren bestormd en veranderd in een puinhoop. En dan gaat het voor mij toch te ver. Het recht om te staken mag je absoluut gebruiken, maar er heeft nooit iemand het recht om andermans eigendommen, of die nu van de gemeenschap of particulier bezit zijn, te vernielen. Bovendien zorgen vernielingen en agressief gedrag ervoor dat de boodschap echt niet beter wordt gehoord. Het werkt eerder averechts.
De staatssecretaris heeft echter inmiddels aangegeven vast te willen houden aan de 1040 uren norm, maar heeft tegelijkertijd ook aangegeven met de scholieren te willen praten. En, met de gelijktijdige start van de Parlementaire Enquête naar de onderwijshervormingen van de afgelopen decennia, zal de discussie over de uren norm èn de kwaliteit van het gegeven onderwijs voorlopig nog wel even voortduren.
De foto die het ED een pagina verder afdrukte deed mij echter het ergste vermoeden. Op deze foto is een de blote rug van een jongeman te zien, waarop met viltstift een protesttekst is geschreven. Doch toen ik de tekst las kon ik een schaterlach niet onderdrukken. Het is prima als je vecht voor beter onderwijs, dat staat buiten kijf, maar déze jongeman heeft met zijn actie een extra nadruk gelegd op het feit dat het werkelijk vreselijk mis is met de kwaliteit van het huidige onderwijs. Op zijn rug staat namelijk o.a.´ Scheit aan de overheid´. En, terecht of niet, het klaarblijkelijk op die leeftijd nog steeds niet correct kunnen spellen zegt genoeg. Dan is er maar één conclusie, en die is terug naar de schoolbanken! Natuurlijk zijn de scholieren voor een groot deel afhankelijk van, al dan niet, aanwezige leraren voor het überhaupt krijgen van onderwijs, maar de enorme desinteresse die menig scholier aan de dag legt voor het lesstof die nu eens niet over sex, drug & Rock ´n´ Roll of BlingBling gaat is ze bepaald wèl aan te rekenen. Ik zie teveel scholieren bij bedrijven aankloppen voor werk die een dermate stuitend gebrek aan algemene ontwikkeling hebben èn bovendien nog niet eens een normale brief kunnen schrijven dat het ergste gevreesd mag worden voor hun toekomst. En zij ZIJN notabene de toekomst. Houdt een paar collega´s die na 1970 geboren zijn een geblindeerde kaart van Nederland voor en vraag hen vervolgens aan te wijzen waar steden als Groningen, Amsterdam, Delft, Leiden en Vlissingen liggen. De kans is uitermate klein dat ze een score behalen die boven de 50% uitkomt. Waarschijnlijker is de reactie ´Is dat belangrijk dan?´. JA! Inderdaad is dat belangrijk, net als te weten wat de geschiedenis van je eigen land is en hoe, bijvoorbeeld, het Staatsbestel in elkaar steekt. Ok, de belastingen gaan er niet van omlaag, maar algemene kennis stelt je wel in staat je eigen plek in deze wereld beter te begrijpen en vanuit dáár een beter besluit te nemen wat je met je toekomst wilt.
Tot slot wil ik u een paar reacties op de scholierenrevolte niet onthouden. Zo meldt een VWO6-scholier: ´De meeste leerlingen wisten niet precies waarom er werd gestaakt, maar om 10 uur stond wel iedereen buiten op het schoolplein.´ Een Havo4-scholiere wist te melden: ´Iedereen wordt chagrijniger en heeft steeds minder zin in school..´ En vooral die laatste geloof ik helemaal, vooral ook omdat die van alle tijden is. Je bent veel liever buiten of met elkaar dan saaie en duffe lessen te moeten volgen waar je absoluut geen interesse in hebt. Helaas zijn kinderen nog steeds niet in staat om in de toekomst te kijken en al helemaal niet in die van henzelf, ook al voelt het op die leeftijd precies het tegenovergestelde. Ze willen het nog allemaal radicaal anders gaan doen dan al die stomme volwassenen die er echt helemaal niks van begrijpen wat het is om kind te zijn. En, helaas, hebben ze daar voor een deel gelijk in. Veel te veel van ons zijn inderdaad vergeten welke idealen we destijds hadden en hoe het voelde daarvoor met vuur te vechten. Echter klimt de wijsheid ook met de jaren en kom je er af en toe achter dat bepaalde zaken toch niet zo werken als je dacht of hoopte. Onveranderd blijft echter dat je de beste kansen hebt in je latere leven als je een goede en gedegen opleiding hebt genoten. En dat je daar niet altijd zin in hebt is best te billijken, maar de kont tegen de krib parkeren is geen oplossing. Dat was het niet en zal het ook nooit worden. Helaas voor hen zullen ze dus gewoon hun school moeten afmaken. En die paar die dat echt niet willen? Die moeten dan maar gedwongen worden. Niet goedschiks? Dan maar kwaadschiks. Dáár heb ik nou scheit, pardon, schijt aan!
25-11-07
Voor kinderen in de pubertijd is het normaal dat ze zich heftig afzetten tegen de maatschappij en tegen het huidige gezag, of dat nu de ouders of de school betreft maakt voor hen weinig uit, maar vermoedelijk was de opkomst zo groot omdat menig scholier er een ´legitieme reden´ in zag op weg te blijven uit de les. En ook dat hoort bij de leeftijd.
Helaas is het protest niet overal zonder incidenten verlopen. Zo werden in Eindhoven een aantal scholieren gearresteerd voor het gooien met eieren en het afsteken van vuurwerk. Bovendien werden her en der stadskantoren bestormd en veranderd in een puinhoop. En dan gaat het voor mij toch te ver. Het recht om te staken mag je absoluut gebruiken, maar er heeft nooit iemand het recht om andermans eigendommen, of die nu van de gemeenschap of particulier bezit zijn, te vernielen. Bovendien zorgen vernielingen en agressief gedrag ervoor dat de boodschap echt niet beter wordt gehoord. Het werkt eerder averechts.
De staatssecretaris heeft echter inmiddels aangegeven vast te willen houden aan de 1040 uren norm, maar heeft tegelijkertijd ook aangegeven met de scholieren te willen praten. En, met de gelijktijdige start van de Parlementaire Enquête naar de onderwijshervormingen van de afgelopen decennia, zal de discussie over de uren norm èn de kwaliteit van het gegeven onderwijs voorlopig nog wel even voortduren.
De foto die het ED een pagina verder afdrukte deed mij echter het ergste vermoeden. Op deze foto is een de blote rug van een jongeman te zien, waarop met viltstift een protesttekst is geschreven. Doch toen ik de tekst las kon ik een schaterlach niet onderdrukken. Het is prima als je vecht voor beter onderwijs, dat staat buiten kijf, maar déze jongeman heeft met zijn actie een extra nadruk gelegd op het feit dat het werkelijk vreselijk mis is met de kwaliteit van het huidige onderwijs. Op zijn rug staat namelijk o.a.´ Scheit aan de overheid´. En, terecht of niet, het klaarblijkelijk op die leeftijd nog steeds niet correct kunnen spellen zegt genoeg. Dan is er maar één conclusie, en die is terug naar de schoolbanken! Natuurlijk zijn de scholieren voor een groot deel afhankelijk van, al dan niet, aanwezige leraren voor het überhaupt krijgen van onderwijs, maar de enorme desinteresse die menig scholier aan de dag legt voor het lesstof die nu eens niet over sex, drug & Rock ´n´ Roll of BlingBling gaat is ze bepaald wèl aan te rekenen. Ik zie teveel scholieren bij bedrijven aankloppen voor werk die een dermate stuitend gebrek aan algemene ontwikkeling hebben èn bovendien nog niet eens een normale brief kunnen schrijven dat het ergste gevreesd mag worden voor hun toekomst. En zij ZIJN notabene de toekomst. Houdt een paar collega´s die na 1970 geboren zijn een geblindeerde kaart van Nederland voor en vraag hen vervolgens aan te wijzen waar steden als Groningen, Amsterdam, Delft, Leiden en Vlissingen liggen. De kans is uitermate klein dat ze een score behalen die boven de 50% uitkomt. Waarschijnlijker is de reactie ´Is dat belangrijk dan?´. JA! Inderdaad is dat belangrijk, net als te weten wat de geschiedenis van je eigen land is en hoe, bijvoorbeeld, het Staatsbestel in elkaar steekt. Ok, de belastingen gaan er niet van omlaag, maar algemene kennis stelt je wel in staat je eigen plek in deze wereld beter te begrijpen en vanuit dáár een beter besluit te nemen wat je met je toekomst wilt.
Tot slot wil ik u een paar reacties op de scholierenrevolte niet onthouden. Zo meldt een VWO6-scholier: ´De meeste leerlingen wisten niet precies waarom er werd gestaakt, maar om 10 uur stond wel iedereen buiten op het schoolplein.´ Een Havo4-scholiere wist te melden: ´Iedereen wordt chagrijniger en heeft steeds minder zin in school..´ En vooral die laatste geloof ik helemaal, vooral ook omdat die van alle tijden is. Je bent veel liever buiten of met elkaar dan saaie en duffe lessen te moeten volgen waar je absoluut geen interesse in hebt. Helaas zijn kinderen nog steeds niet in staat om in de toekomst te kijken en al helemaal niet in die van henzelf, ook al voelt het op die leeftijd precies het tegenovergestelde. Ze willen het nog allemaal radicaal anders gaan doen dan al die stomme volwassenen die er echt helemaal niks van begrijpen wat het is om kind te zijn. En, helaas, hebben ze daar voor een deel gelijk in. Veel te veel van ons zijn inderdaad vergeten welke idealen we destijds hadden en hoe het voelde daarvoor met vuur te vechten. Echter klimt de wijsheid ook met de jaren en kom je er af en toe achter dat bepaalde zaken toch niet zo werken als je dacht of hoopte. Onveranderd blijft echter dat je de beste kansen hebt in je latere leven als je een goede en gedegen opleiding hebt genoten. En dat je daar niet altijd zin in hebt is best te billijken, maar de kont tegen de krib parkeren is geen oplossing. Dat was het niet en zal het ook nooit worden. Helaas voor hen zullen ze dus gewoon hun school moeten afmaken. En die paar die dat echt niet willen? Die moeten dan maar gedwongen worden. Niet goedschiks? Dan maar kwaadschiks. Dáár heb ik nou scheit, pardon, schijt aan!
25-11-07
Abonneren op:
Posts (Atom)