Iedereen die ooit een ouderwetse western heeft gezien kent het verschijnsel. Boven de plek
Waar de koene held in de armen van zijn onbereikbare geliefde zijn laatste adem gaat uitblazen, daarboven cirkelen de gieren. Gieren zijn immers door Moeder Natuur benoemd tot haar boodschappers van het naderende einde..
In dat licht bezien is het ook niet zo heel verwonderlijk dat er sinds zondag 17 juni 2007 met enige regelmaat berichten in de media opduiken over grote groepen vale gieren boven onze contreien. Op die zondag in 2007 was het echter België dat de primeur had. Talloze biologen en vogeldeskundigen verklaarden hun aanwezigheid toen door het feit dat het EU-verbod, ingaande in januari 2007, ervoor zorgde dat boeren geen karkassen meer op hun velden mochten laten liggen uit vrees voor ziektes. Ook nu deze majestueuze vogels steeds vaker boven (het zuiden van) ons land worden gesignaleerd, doet eerder genoemde uitleg vaak opgang. Toch denk ik dat deze wetenschappers slechts deels gelijk hebben. Ik zie namelijk een andere oorzaak als ´grote boosdoener´ voor het verschijnen van de roofvogels.
Kijk maar eens naar België. Het politieke klimaat aldaar heeft, met al het onderlinge geruzie, veel weg van een patiënt met een, voorzichtig gezegd, niet al te beste gezondheid. Ook de komst van de dokter, Leterme, heeft nog steeds niet geleid tot een duidelijke verbetering in de gezondheid van de patiënt. Sterker nog, het heeft er alle schijn van dat de patiënt vooral kunstmatig in leven wordt gehouden, terwijl er nog volop wordt geruzied in het voltallige korps van geneesheren en – dames. Ook bij onze zuiderburen lijkt het onderlinge geruzie belangrijker dan een goede gezondheid en lange levensverwachting van de Belgische Leeuw.
De stap naar de situatie alhier ten lande is een kleine. Terwijl Rouvoet en de zijnen zich primair bezig lijken te houden met embryo´s en ons als volk terugvoeren naar een tijd waarin het openbare leven volledig wordt geregeerd en gedicteerd door de kerk, ligt onderwijl de Nederlandsche Leeuw op apegapen. Uitgemergeld en moe getergd na zich jarenlang in allerlei bochten gewrongen te hebben om ook maar enigszins te kunnen voldoen aan de wensen, voortkomend uit het regentengedrag van onze volksvertegenwoordigers. En hoe vaak de oude Leeuw zich ook brullend van frustratie heeft laten horen, géén van de geneesheren durft de realiteit onder ogen te zien en te doen wat wèrkelijk nodig is. Erger nog, er worden steeds nieuwe therapietjes en wonderdrankjes aangevoerd, steeds nieuw manieren bedacht om de Leeuw nog verder uit te persen, steeds onder het mom van oprechte bezorgdheid en de beste bedoelingen, maar niemand lijkt te zien, of te willen erkennen, dat de oude Leeuw nu toch echt aan de laatste fase van zijn leven is begonnen. Oud en grijs geworden, kan het arme beest alleen nog brullen middels een Blokker-shirt, zijn nagels tot het bot afgesleten uit pure frustratie.
Gelukkig is Moeder Natuur een wijze vrouw, dat weten we allemaal. Dat ze zich commercieel heeft laten inhuren om voor een nootjesfabrikant de beste nootjes uit te zoeken, het zij haar vergeven. Want hoe hard ze ook roept, er luistert toch niemand. En Moeder Natuur volgt daarbij een vast stramien. Ze begint met het gooien van een broodkruimeltje om de aandacht te trekken. Als niemand daar dan vervolgens enige aandacht aan schenkt volgen kiezelsteentjes. Hebben ook die geen effect, dan volgen achtereenvolgens bakstenen en tot slot complete muren die instorten. Alles om maar de aandacht te trekken van diegenen die de kennis en de macht en mogelijkheden hebben om de Nederlandsche Leeuw weer tot een gezond brullend dier terug op te kweken. Maar Moeder Natuur is niet gek, en genoeg is ook voor haar op een bepaald moment genoeg. Nu ze er niet in is geslaagd om de onverdeelde aandacht van Den Haag te krijgen heeft ze, als allerlaatste waarschuwing, haar boodschappers van het naderende einde gestuurd. Maar in plaats van wakker te schrikken en eindelijk tot actie over te gaan, laten ze wetenschappers aan het woord die de werkelijke reden van de komst van de gieren weg trachten te redeneren aan de hand van een verandering in de Europese regels. Ik weet echter beter. Maar ik zal wel weer een roepende in de woestijn blijken te zijn. Die hebben namelijk ook vaak gieren om zich heen.
11-06-08
