De loting voor het komende EK in Oostenrijk en Zwitserland is nog maar koud achter de rug of het drama-circus begint alweer. ´We zitten in de Poule des Doods!´ is de, nu al reeds, veel te veel gehoorde kreet uit de keeltjes van de paar miljoen bondscoaches en zelfbenoemde voetbalprofessoren die ons land nu eenmaal rijk is. We zitten namelijk in Poule C met tegenstanders als Italië, Frankrijk en Roemenië. Ok, dat is dan zo. Maar maakt het echt wat uit? Als we ingedeeld waren bij een stelletje ´voetbaldwergen´ als Andorra of Liechtenstein was het weer iets anders geweest waarover gemopperd kon worden. Dan was het vast een ´eitje´… tot onze spelers op het veld staan dan… De volkskrant schrijft dat, met name, de eerste twee tegenstanders ´reden geven tot somberte´. Ik kan niet anders dan hard lachen als ik zoiets lees. Als we als team niet in staat blijken te zijn om van beide landen te winnen dan hebben we op een toernooi als het EK simpelweg niks te zoeken. En ja, met zo´n stelling trap ik menig voetballiefhebber ongenadig op z´n ziel, maar zo voel ik het nu eenmaal. Bij mij geen oranjekoorts dus, geen huis vol oranjeprullaria straks en óók geen thuistap. Als ik al wedstrijden ga kijken, met de nadruk op als, dan is het omdat het zo uitkomt. Ik heb de laatste jaren al meer dan eens mijn neus gestoten en, vooral achteraf véél leukere, dingen afgezegd om een wedstrijd te kunnen zien. En telkens was, zo halverwege de eerste helft al duidelijk dat het wéér niks zou worden. De laatste kwalificatiewedstrijden heb ik dan ook louter in de krant gevolgd, de ochtend erna. En ik heb absoluut niet het idee dat ik iets gemist heb door NIET te kijken.
Maar laten we nou eens uitgaan van een droomscenario. Het Nederlands Elftal krijgt zomaar opeens de geest. Geloof ik niet, maar het kán. En in die bloedvorm spelen ze op 9, 13 en 17 juni opeens de sterren van de hemel. Geweldig toch? Iedereen blij en alleen maar vrolijke gezichten onderweg. Als het weer dan ook nog een beetje mee wil zitten en we kunnen lekker buiten zitten en bbq-en dan is de zomer al geslaagd nog voor die goed en wel is begonnen! Oranje houdt dan bovendien zijn vorm en drang vast en stoot, zonder al te veel problemen en met oogstrelend voetbal, door tot de eindstrijd. Met een beetje geluk treffen we daar onze Oosterburen en die pot winnen we ook. Alle frustratie van de laatste eeuw in één keer weggepoetst en van de weeromstuit valt ook nog het kabinet. Kortom, een geweldige, magnifieke zomer!
Als we echter realistisch zijn verloopt het ietsje anders. Dan is Nederland na de 17e juni uitgespeeld en weer op weg terug naar huis. Marco van Basten verdwijnt stilletjes van het toneel en Hiddink wordt, voor héél véél geld, vervolgens uit Rusland gehaald om de blamage uit te wissen. Nog voor de klok twaalf slaat op 17 juni is alle oranjeversiering uit het straatbeeld verdwenen en vanaf 18 juni spreek niemand meer over het EK. Zeker niet als Duitsland het toernooi dan toch maar weer op z´n naam schrijft.
Welk scenario realistischer is? De tijd zal het uitwijzen en de ´waarheid´ zal wel weer ergens in het midden komen te liggen. Nederland met de noppen over de sloot door de poulewedstrijden heen om dan te sneuvelen in de achtste- of de kwartfinales. Ik hoop voor alle voetbalfanaten dat het goed gaat komen deze zomer. Echt waar. Ik gun iedereen een groot feest op elke speeldag en de economie zo´n geweldige oppepper (42 miljoen per wedstrijd!) dat Woutertje alle zeilen zelfs bij moet gaan zetten om een bestemming te bedenken voor alle meevallers. Maar ik vrees ondertussen met Grote Vreze. Dat die Poule des Doods inderdaad het einde betekent, van mij dan. Uit louter schaamte..
03-12-07
