Het CV, iedereen die een nieuwe baan zoekt of een nieuwe medewerker, heeft ermee te maken. De meeste CV´s bestaan uit een kille opsomming van feiten, gevolgde opleidingen en eerdere werkervaring. Het is in een sollicitatiegesprek een handleiding voor het gesprek en geeft een eerste indruk of iemand geschikt is voor de functie. Toch lijkt het alsof het CV zijn langste tijd heeft gehad.
Steeds meer werkgevers en werknemers willen namelijk méér. Ze willen een medewerker met lef, met visie en met een droom. Iemand die ergens voor staat en niet bang is zich daarover uit te spreken. En daar ligt, voor zowel de banenzoekers als de zoekende werkgevers, een nieuwe kans. De afkorting CI staat voor Curriculum Imagiationis en geeft, in tegenstelling tot de droge opsomming van het Curriculum Vitae, een beeld van wat je gaat doen in de toekomst en waar je heen wilt met je leven. En op zich is dat laatste niet eens zo heel gek om eens bij stil te staan.
Voor werkgevers is één ding vooral belangrijk, en dat is geld verdienen. Dat geld verdienen kan op vele manieren, maar daar waar mensen het naar de zin hebben en met plezier werken wordt doorgaans het meeste winst gemaakt. In een baan met plezier is het helemaal niet zo erg om af en toe eens een uurtje over te werken of een stapje harder te lopen. In een omgeving waar mensen werken die er alleen maar zitten omdat het toevallig hun baan is, ligt de productiviteit lager en zijn de rendementen vaak ook navenant lager.
Voor mij is het idee van het CI niet nieuw. Ik gebruik het idee al jaren in sollicitatiegesprekken, omdat de mens achter het CV voor mij net zo belangrijk is als diens competenties. Door sollicitanten te vragen naar hun wensen en hun dromen leer ik namelijk veel meer dan van het doornemen van de droge feiten. Bovendien dwing je daarmee de sollicitant om meer van zichzelf te laten zien, juist ook omdat dergelijke vragen meestal niet zijn voorbereid. De antwoorden zijn vaak verrassend en niet alleen voor mij. Ik heb menigmaal gezien dat degene aan de ándere kant van de tafel een ´AHA!-moment´ had en puzzelstukjes opeens op zijn plaats begonnen te vallen.
Voor iedereen die ´The Secret´ heeft gelezen komt het fenomeen niet helemaal uit de lucht vallen. Daarin wordt namelijk ook gewerkt met de ´wet van de aantrekkingskracht´ en voor mij valt het CI in dezelfde categorie. Door tekst te geven aan datgene wat je wérkelijk wilt, vorm, inhoud en uiting te geven aan hetgeen je na aan het hart ligt, open je deuren die anders wellicht gesloten zouden blijven, en maak je het mogelijk om je wensen ook daadwerkelijk te verwezenlijken. En wie wil dat tenslotte niet?
14-04-08
