Huwelijksreis VIII

Dinsdag 18-09-07

We hebben het gisteren lekker rustig aangedaan en hebben het hotel ´s ochtends dan ook niet verlaten. Mijn liefste voelde zich niet 100% en is na het ontbijt weer voor een paar uurtjes haar bedje in gedoken. Ik heb me ondertussen vermaakt met lezen, ik heb inmiddels twee van de drie meegebrachte boeken uit, en het bekijken van de hagedisjes en vele vogels die de hoteltuin mede bevolken. En met af en toe een duik in het zwembad om ´af te koelen´ is het prima uit te houden. Alleen is het niet echt afkoelen want het zwembadwater is bijna net zo warm als de omgeving..
Rond 14.00 u is mijn meisje weer wakker en weer helemaal de oude. Na de koffie willen we naar de hoek van Store Bay Road voor een quick lunch en een paar pakjes sigaretten, maar dan komt iemand van de duikshop vertellen dat besloten is dat ik, zónder doktersverklaring, NIET bij hun kan duiken. Het risico achten ze te groot. De dame die het slechte nieuws komt brengen heeft het er zelf duidelijk ook moeilijk mee maar dit is ´how it is´. Liability is waar ze bang voor zijn. En de enige mogelijkheid die mij nog rest is om op de een of andere manier een doktersverklaring te produceren.
We besluiten eerst maar een hapje te gaan eten om de ergste teleurstelling te laten zakken. Als we dan een uurtje later terug zijn heb ik inmiddels besloten om die doktersverklaring geregeld te krijgen. Dat is niet zo makkelijk vanuit hier maar niet geschoten is tenslotte altijd mis.. De duikshop print een verklaring voor me uit die de arts moet ondertekenen en daarmee kan ik verder. Dat zou in principe een lokale arts kunnen zijn maar met mijn medische geschiedenis gaat dat allemaal véél te lang duren….ALS het al lukt. Meest logische is om het formulier naar NL te faxen en het via de huisarts te proberen. Die heeft tenslotte alle gegevens en kan, indien hij dat nodig vindt, eventueel met het ziekenhuis overleggen. Dr P heeft tenslotte nog vóór vertrek zijn ok gegeven om te gaan duiken..mits ik het rustig aan zou doen. Volgende probleem is echter het achterhalen van het faxnummer van de huisarts. De receptie wil graag helpen maar kan dat niet omdat alleen de manager internet heeft. En die is er, natuurlijk, nu net even niet. Dan maar via de telefoon proberen inlichtingen in NL te bellen. Maar dat schijnt ten ene male onmogelijk. Ik vermoed dat ze hier nog het aloude ´008´in de boeken hebben staan want als we door de lokale opertor worden doorverbonden krijgen we het ´dit nummer bestaat niet meer-toontje´. ´Not possible sir, sorry!´ en dan wordt keer op keer de verbinding verbroken. Even iemand bellen om het nummer voor ons op te zoeken is, gezien het tijdstip en het tijdsverschil ook niet echt een optie en dus zit er niets anders op dan het tot de volgende dag te laten liggen. Dan is één telefoontje naar de praktijk genoeg om aan het nummer te komen.
Die avond heerlijk gegeten bij ´Iguana´, een restaurant annex art-gallery. De vele schilderijen die er hangen zijn kleurrijk maar nogal naïef/ primitief. Althans de meesten. De prijzen zijn dat echter allesbehalve en variëren van $ 2000 TT tot zelfs $ 7000 TT, meer dan wij er ooit voor zouden willen betalen. Maar het culinair gebodene is prima. Enige downside is dat er binnen niet gerookt mag worden, hetgeen ons verblijf drastisch bekort. We zijn dan ook voor middernacht terug en slapen binnen de 10 minuten.

Op deze dinsdagochtend is het al vroeg warm en enigszins bewolkt. Nog vóór meisje wakker is sta ik bij de receptie en heb ik telefonisch contact met NL. Het nummer is snel achterhaald en even later is ook de fax onderweg. Ik mag voor telefoon en fax een bedrag van $ 43 TT afrekenen. Nu maar hopen op een snelle reactie.
Na het ontbijt gaan we naar de RBTT-bank om onze laatste Travellers Cheques te cashen. Volgens Martina is de RBTT een slechte bank met lange wachttijden maar als wij binnen stappen zijn we meteen aan de beurt en worden we vlot geholpen.
Even later op het strand van Store Bay is het duidelijk dat het vandaag weer ´wisseldag´is want het is verbazend stil. Omdat er vandaag een erg sterke stroming staat is het lifeguard-hutje extra druk bezet. Iedereen die zich ook maar enigszins buiten het aangegeven zwemgebied begeeft wordt stelselmatig teruggefloten en terecht gewezen. Toch is het prima toeven want de zon laat zich regelmatig van zijn beste kant zien tussen de voorbij drijvende wolken en er staat een lekker briesje. Life can certainly be a bitch!

18-09-07