zaterdag 29 september 2007

Huwelijksreis IV

Vrijdag 14-09-07

Vandaag de dag héél rustig begonnen. We zitten pas rond 09.00 u aan het ontbijt i.p.v. de ´normale´ 07.30 u. Na het ontbijt bij de duikshop wat inlichtingen ingewonnen voor de komende week. Als we daar staan te praten komt de receptioniste ons melden dat Martina er is en met ons wil praten. Het blijkt dat de bank moeilijk doet bij het verzilveren van de Travellers Cheques die we haar betaald hebben voor de Island Tour. De gezette handtekeningen zouden te weinig op elkaar lijken. Ik stel voor om met iemand van hun organisatie naar de bank te gaan om e.e.a. op te lossen. Na overleg op kantoor worden we vanuit het hotel opgepikt door een kletsgrage en goedlachse Nicky. Zij zal met ons meegaan naar de bank en ons daarna afzetten bij het strand.
In de bank is alles gelukkig snel opgelost en wordt het bedrag, nadat ik nog een paar handtekeningen heb gezet, snel in $ TT uitbetaald. Iedereen weer happy en Nicky zet ons, zoals beloofd, daarna voor het hek van het ´Pigeon Point Heritage Park´ af. Scheelt ons toch mooi weer een taxirit á $ 35 TT.
Pigeon Point is een voormalige kokosplantage en hét, betaalde, strand van Tobago. Entree kost $ 18 TT per persoon per dag, een bedrag dat de ervaring méér dan waard is. Het is namelijk uitermate goed toeven onder de palmbomen op het strand met de kabbelende zee op de achtergrond. Er staan overal picknicktafels opgesteld en als je wilt kun je voor het bedrag van $ 10 TT de hele dag een ligstoel huren. Je moet hem alleen wél zelf naar de gewenste plek slepen blijkt al snel. De man van de verhuurbonnetjes blijkt niet erg behulpzaam. Dat is hij alleen voor hele jonge en hele oude dames. Ook zwerven er hier beduidend meer verkopers over het strand ook al staat er overal dat je de gasten niet mag lastigvallen. Blijkbaar vallen sieradenverkopers, kalebassnijders en ´pan-players´ echter niet onder dit verbod, gek genoeg. Ook zwerven er op en rond dit strand beduidend méér zwerfhonden dan we tot nu toe op het hele eiland hebben gezien. Maar ondanks dat alles geeft dit strand ons toch het ultieme honeymoon-gevoel. Verliefd en samen op een tropisch eiland, op het strand onder de palmbomen…wat kan een mens zich nog meer wensen op zijn huwelijksreis?
Als we aan het eind van de middag het strand verlaten is de taxistandplaats leeg en verlaten. Er zit dus niet anders op dan de thuisreis te voet te aanvaarden. Net buiten het hek komen we echter al snel een taxi tegen, te herkennen aan de letter ´H´ van ´hire´ op het nummerbord, die meer dan bereid is om ons weer in het hotel af te zetten, met een korte tussenstop bij de Mini Mart voor wat frisdrank en de onontbeerlijke sigaretten. Ook krijgen we zijn kaartje, deze meneer luistert naar de naam George overigens, en de mededeling dat we hem altijd mogen bellen als we transport nodig hebben. We hebben inmiddels al een hele verzameling van dit soort kaartjes en deze kan daar prima aan worden toegevoegd. De enige voorwaarde die hij nog stelt is dat we de schuifdeur van zijn busje de volgende keer niet zo hard dichtdoen. Daar kan íe namelijk niet tegen. Of hij de schuifdeur of zichzelf bedoelt blijft helaas in het midden.
Die avond eten we bij ´Dillon´s Sea Food´. Wat een verademing en wat een verschil met ´Bonkers´! Ook al ligt het serveertempo ook hier erg hoog, de smaakbeleving is 200% beter en de sfeer ook. Het kost allemaal ietsje meer maar dan heb je ook wat. Het is het ons in ieder geval méér dan waard. En als we de dames van de bediening ook nog duidelijk kunnen maken dat we ´on honeymoon´zijn en echt absoluut géén haast hebben is het helemaal goed. Ze laten ons met rust en komen aangesneld zodra we aangeven iets te verlangen. Een techniek die we in de komende periode zéker vaker gaan toepassen. Op de terugweg bij de bank geprobeerd om met de bankpas te pinnen. De ene automaat is defect maar uit de andere komt zonder problemen een hele stapel lokaal bankpapier. Heerlijk die moderne techniek!
Rond 22.00 u zijn we terug in het hotel en trekken ons al snel terug. Toch slapen we pas vér na middernacht… Zou ik dan eindelijk echt iets gaan begrijpen van die ´echtelijke plichten´?

14-09-07

Geen opmerkingen: