Zaterdag 15-09-07
Het is echt héél warm vandaag. Volgens de dame achter de receptie is het ´slechts´ 32° C maar ik vermoed dat het in werkelijkheid véél warmer is. Deze morgen weer heel rustig opgestart. Voor de verandering is mijn liefste eens een keertje eerder uit haar bed dan ik. Na een rustig kopje koffie gaan we rond 09.30 u ontbijten. Het is vandaag ´wisseldag´ wat betekent dat een aantal inmiddels ´bekende gezichten´ gaan verdwijnen en er weer nieuwe voor in de plaats komen. Zo ook de Engelse Dames van no 10. Voor deze bejaarde zussen zit de vakantie er alweer op helaas. We zullen ze missen. Het was erg leuk twee zo totaal verschillende dames samen bezig te zien.
Na het ontbijt bij de duikshop afgesproken voor dinsdag. Omdat het alweer zo lang geleden is dat ik heb gedoken zal de eerste duik waarschijnlijk van het strand plaats vinden. Zo kan ik weer even ´inkomen´ en meteen kijken hoe het lijf zich houdt onder de druk onder water. Heb er ontzettend veel zin in. Ik heb opgegeven om twee duiken op de ochtend te gaan doen wat me dan, inclusief huur van materiaal, $ 100 US gaat kosten. Die prijs valt me mee, ik had hogere prijzen verwacht.
Zodra we onze spulletjes bij elkaar hebben gezocht wandelen we richting het strand van Store Bay. Op de hoek van Store Bay Road is, naast de Mini Mart, een internetcafé en we kunnen de verleiding niet weerstaan om even te kijken óf, en zo ja, welke reacties er via de mail zijn binnengekomen. Het blijken er 9 te zijn, inclusief eentje van RvV. Allemaal positief en vol goede wensen. Het ´Jullie hebben het verdiend!´ klinkt in veel van de berichten door.
Op het strand is het gezellig druk. Er zijn veel ´locals´vandaag want het is tenslotte weekend. Huurprijs voor stoelen en parasol is vandaag $ 40 TT voor de hele dag. Het is afzetterij maar het is graag of niet. Daar het zo vreselijk warm is gaan we vaak het water in om een beetje af te koelen. We krijgen beiden inmiddels ook een lekker kleurtje maar merken dat het, als we niet oppassen, wel erg hard gaat zo. Wellicht dat we dus morgen maar een dagje strand overslaan.
Bij terugkomt in het hotel wacht ons een hele lieve fax uit V. `Mammie P´en J hebben hun best gedaan om een fax te sturen. Uit de fax blijkt dat hij verstuurd is vanuit de fysio-praktijk en bevat veel liefs en felicitaties. Er zijn tot op heden helemaal geen wanklanken binnen gekomen, ook al hadden we die niet echt verwacht. Maar helemaal zeker weet je het nooit als je, zoals wij, ´eloped´. We vermoeden wel dat ´vriendje´ons zal opwachten op Schiphol en dat
S wellicht iets gaat organiseren voor de 4e oktober als we bij hem gaan eten. Maar tot dan zijn we alleen maar heel blij met elkaar en met alle gelukwensen die ons tot nu toe ten deel zijn gevallen.
Tijdens het apéro voor onze hotelkamer komt de discussie die gisteren is gestart een aantal keer terug. Die discussie startte toen mijn liefste beweerde dat er niet heel veel verschil was tussen ´publiek´ en ´privé´. Inmiddels, na een paar voorbeelden mijnerzijds, is ze niet meer zo heel zeker van die stelling… LOL
Voor vanavond is het plan om te gaan eten bij de Italiaan naast de RBTT-bank. Vraag is of dat restaurant daadwerkelijk iets met Italië te maken heeft maar we laten ons gráág verrassen!
De rekening van restaurant en bar in het hotel is, naar blijkt toen ik gevraagd werd wat bonnetjes te ondertekenen, inmiddels opgelopen tot $ 1404 TT. Een bedrag dat nog wel iets verder zal gaan oplopen, ook al dineren we niet meer standaard in het hotel. Apéro en drankje ná doen we wel hier en dat gaat tenslotte óók hard genoeg.
De Italiaan was een aangename verrassing. De ´Patron´ blijkt een echte Italiaan die getrouwd is, en inmiddels twee kids heeft, met een lokale dame. De bestelde pizza´s zijn heerlijk en gebakken op een echt houtvuur. Ze zijn echter groot, té groot zelfs. Ook voor mij. We hebben heerlijk op het terras gezeten, de enige plek waar je kunt eten overigens, en hebben onze ogen uitgekeken. ´Zij´ doet grotendeels de bediening en serveert zelfs met haar baby op de arm terwijl haar andere dochter, die we op ongeveer 7 jaar schatten´luidruchtig en soms hinderlijk in de weg loopt. `Hij´ ergert zich daar duidelijk aan en we vermoeden dat er na sluitingstijd nog wat woorden gewisseld gaan worden. Bovendien kan de omzet een héél stuk omhoog als men iets meer op de gasten zou letten i.p.v. met de kids bezig zou zijn. Een extra drankje bestellen is namelijk best lastig. Maar toch doet dat niets af aan de kwaliteit van de geleverde producten. Die is, zonder uitzondering, voortreffelijk en overduidelijk vers. De espresso is zoals je die, helaas, zelden krijgt: Picobello! Mijn lieve echtgenote heeft ondertussen een groot stuk van haar enorme pizza gevoerd aan een mager scharminkel van een zwerfkitten. Eerst nog wat schuchter maar gaandeweg steeds harder miauwend als de aanvoer hem niet snel genoeg komt. We rekenen het gigantische bedrag van $ 289 TT af en wandelen op het gemakje terug richting hotel. Nog in absolute onwetendheid van de naderende ´Coming of Toby´…
15-09-07
Geen opmerkingen:
Een reactie posten