Als we het begrip beelddenken wat nader willen onderzoeken zijn er veel definities te vinden die, geschreven vanuit soms zeer verschillende disciplines, elkaar redelijk aanvullen en een breder licht laten schijnen op het fenomeen. De meeste definities gaan wederom uit van het kind in de schoolgaande leeftijd maar geven ons toch een heel aantal bruikbare handvaten waarop we verder kunnen bouwen.
“Beelddenken kan omschreven worden als ruimtelijk denken, een simultaan (gelijktijdig), non-verbaal denken. Het wordt ook een abstract visueel, synergetisch (samenwerkend, elkaar versterkend) of soms haptisch (tast) denken genoemd. Het is een geheel andere, vaak creatievere manier van denken, waarbij verschillende zintuigen gebruikt worden. Visualisatie is er daar een van, maar ook ruiken, voelen en horen maken er deel van uit. De term beelddenken is dus enigszins misleidend en ook beperkend, omdat het alleen aan beelden doet denken.”
G. Bromberger, 2004 in ´De kracht van beelddenken. Een creatieve manier om koers te bepalen voor individu, team en organisatie´
“ Beelddenken is een vorm van denken die iedereen zolang men jong is gebruikt. Het is denken in beelden en handelingen, een beweeglijk omgaan met de werkelijkheid, die men (gewoonlijk) rond het vijfde, zesde jaar loslaat ten gunste van het zogenaamde begripsdenken.”
Nel Ojemann 1987
“Beelddenkers zijn individuen die denken in beelden in plaats van in woorden.
Hun hersenen zijn anders georganiseerd dan bij de woorddenkers. Ze leren ook beter visueel dan auditief, en als het klikt blijft het geleerde permanent aanwezig.
Ze leren iets als geheel en moeten eerst het grote beeld zien voordat zij de details kunnen opnemen.
Linda Kreger Silverman Ph.D in ´Omgekeerd Briljant´ 2005
“Beelddenkers ordenen hun wereld bij voorkeur met niet-talige middelen. Ze zien beelden van situaties en gebeurtenissen, waarin meerdere zaken tegelijkertijd zichtbaar worden.”
www.thuisonderwijs.net/beelddenken/beelddenken-studiedag-1996-verslag.rtf
“Beelddenkers staan door hun andere manier van denken heel anders in het leven. Soms zo opmerkelijk anders, dat hun gedrag opvalt of stoort. Hun speciale manier van leren en denken wordt vaak niet onderkend of naar waarde geschat.
Noemenswaardig is dat iedere beelddenker anders (beeldend) denkt, maar wat alle beelddenkers gemeen hebben is dat het een denken met weinig of zelfs zonder taal is. “
www.thuisonderwijs.net/beelddenken/beelddenken-studiedag-1996-verslag.rtf
“Beelddenkers denken volgens een oorspronkelijk denkproces waarbij visuele, auditieve en zintuiglijke informatie gelijktijdig wordt verwerkt. Zij nemen fysionomisch waar, dit is waarnemen met zintuigen en niet door kennis……Bij Beelddenkers moet de verbaal binnenkomende informatie worden omgezet in beelden, en deze beelden moeten weer worden omgezet in woorden.”
Anneke Bezem en Marion van Coolwijk in ´Beelddenken in de praktijk´ 2003
19-05-08III
Geen opmerkingen:
Een reactie posten