Het lijkt wel een golfbeweging. Met een zekere regelmaat komen er van die ´Mannetjes´ voorbij die zó graag naar het geluid van hun eigen stem luisteren dat het niet eens meer gaat om wát ze zeggen, maar louter om het feit dát ze iets zeggen. En eigenlijk verwachten ze dan ook nog dat de omgeving vervalt in een gepast zwijgen zolang ze spreken. Exponenten van dit gedrag zijn overal te vinden, van voetbalcommentatoren tot columnisten, en van politici tot het bedrijfsleven. Echter, het gevaar dat ze voor de samenleving vormen wordt schromelijk onderschat.
Overal waar mensen samen komen of samen leven ontstaan, vroeg of laat, problemen. Dat is niets nieuws en dat zal ook altijd zo blijven. Mensen zijn tenslotte allemaal verschillend en hebben hun eigen ideeën en idealen, en dat is maar goed ook. Toch zie je vaak na verloop van tijd mensen opstaan voor wie de retoriek belangrijker blijkt dan de inhoud, en ik vraag me regelmatig af hoe dat nou komt. En, wellicht nèt zo interessant, waarom we er nog naar luisteren ook?
Zo zag ik gisteren in Editie NL een aantal leden van de beweging ´Guerilla Gardeners´ aan het werk op een braakliggend stuk grond in Utrecht. Deze activisten, het fenomeen is komen overwaaien uit Engeland en de VS, worden in ons land gesteund door GroenLinks . Volgens de website van GroenLinks ´leggen ze stadstuinen aan, rollen groene tapijten uit en brengen zaadbommen tot ontploffing. Betrokken bewoners met groene vingers toveren, gewapend met gieter, schop en planten, de stad om in een groene oase. De partij start dit weekend onder de leus ´Dit land kan zoveel groener´ een campagne voor meer en mooier groen heel Nederland. Groen in de leefomgeving heeft veel positieve effecten. Zo nodigt het jong en oud uit tot bewegen, is het een thuis voor dieren en planten, zuivert het de lucht en neemt het CO2 op.´
De woordvoerder van de beweging bij de actie in Utrecht, Arno Bonte, verwoordde het waarom van de actie aldus: ´We hebben heel veel grote steden in Nederland waar heel weinig groen is, en de bewoners willen de stad graag groen maken. Als dat niet gebeurt nemen ze zélf de schop ter hand en de plantjes en gaan plantjes planten.´
Ik vind het weer een typisch voorbeeld van de linkse milieu terreur. We leven met z´n allen in Nederland in een democratie en het systeem biedt meer dan genoeg mogelijkheden om dergelijke zaken aan te kaarten en geregeld te krijgen. Het ´gewoon maar gaan doen´ is daar echter niet bij, zeker niet als niet eerst de geëigende weg is bewandeld. Het zou hetzelfde zijn als ik vanmiddag het huis van mijn buren blauw zou gaan schilderen ´omdat blauw zo´n rustgevend effect heeft´. Deze lieden begeven zich op terrein dat niet aan hen toebehoort, of dit nu privé bezit of openbare ruimte betreft, en brengen daar veranderingen aan onder het mom van CO2-reductie. Op zich is initiatief om de eigen buurt op te knappen volmondig toe te juichen, maar dit riekt wel heel erg naar terreur, groene terreur. De beweging had dan ook geen betere naam kunnen kiezen, maar dat geeft de beweging en de uitgevoerde acties nog bepaald geen legitieme basis. Het steunen van een dergelijke beweging is dan ook bepaald verkeerd voor een politieke beweging in een democratisch bestel. Zeker als die beweging serieus genomen wil worden.
22-04-08
Geen opmerkingen:
Een reactie posten