Daar waar andere regeringen in de wereld al volop bezig zijn met het bestrijden van de crisis is ons land nog steeds aan het ‘overleggen’. Al weken is men aan het ‘overleggen’. Als het nu ging over waar de grootste pijn precies zit, dan kon ik er nog wel mee leven, maar in dit geval gaat het slechts om ordinaire partijpolitiek.In tijden van crisis zouden alle persoonlijke en partijpolitieke belangen onbelangrijk moeten zijn. Het vasthouden daaraan is, in mijn ogen, hetzelfde als aan iemand die druk bezig is te verdrinken te gaan vragen waarom hij nooit een zwemdiploma heeft gehaald. Zoiets doe je niet. In zo’n geval help je eerst en discussie voer je achteraf.
Niet in het geval van dit kabinet echter. De leiders van de drie betrokken partijen kibbelen en kibbelen maar. Dagenlang wordt er gepraat en dagenlang komt men weinig tot niets verder. Zelfs vanuit Europa is Nederland inmiddels aangesproken op het ontbreken van adequate reddingsplannen, maar helpen doet het allemaal niets. De reden? Wederom partijpolitiek.
Crisis maakt dat burgers niet blij zijn, tot zover kan ik meekomen. En niet blije burgers kunnen zomaar opeens op een andere partij gaan stemmen, ook dat snap ik. Maar de hele zaak in de vernieling helpen om daarna te kunnen zeggen dat ‘hij’ (lees: Balkenende) dat heeft veroorzaakt is toch echt van de zotte. In tijden als deze al helemaal.
Toch doet Bos er alles aan om JP op alle mogelijke manieren in de wielen te rijden. Hij schoffeert de buurlanden en JP mag de brokken ruimen. Bos ontbreekt in Brussel wegens een ‘misverstand’, en de situatie kan slechts enigszins gered worden door De Jager op het laatste moment in te vliegen. Maar je mag toch van een goed betaalde minister enig besef verlangen van wat er speelt? Is het echt te veel gevraagd om van een minister te verlangen dat hij wéét wanneer hij ergens ècht moet zijn?
Ik ben geen politicus en zal het ook nooit worden. Noch snap ik iets van al die partijpolitieke belangen. Wat ik echter wel weet is hoe het eruit ziet als iemand zijn persoonlijk belang mijlenver boven het landsbelang plaatst. En juist dat zie ik de laatste tijd wel héél sterk bij Bos. Welke hoge post hij voor zichzelf op het oog heeft weet ik niet, zo goed ken ik hem nu ook weer niet. Maar van mij mag hij, gráág zelfs. Of hij nu Opperzoeloe of Hoge Commissaris van het Afvoerputje wil worden. De enige voorwaarde die ik stel is dat zijn kantoor ver weg is van Nederland. Hoe verder weg hoe beter. Ayaan zit ook al enige tijd in de USA en sinds het uitbreken van de kredietcrisis is het op haar front aangenaam stil. Eenzelfde plek zoek ik nu ook voor onze minister van Financiën. Iemand een goed idee?
Wellicht kan met het vertrek van Bos, en wellicht is er voor Rouvoet in Rome binnenkort ook wel iets leuks te doen, dan EINDELIJK een begin gemaakt worden met ingrijpen in deze verziekte graaicultuur.
24-03-09
Geen opmerkingen:
Een reactie posten