De PvdA staat op een absoluut diepterecord in de peilingen. Volgens Maurice de Hond zou de partij, als er nu verkiezingen gehouden zouden worden, slechts 17 zetels overhouden (peiling 8 juni 2008) van de 33 die ze nu hebben.
Met een gepeperde uitspraak lijkt Wouter Bos een voorschot te willen nemen op het partijcongres dit weekend in Breda. ´Ik ben de leider van de PvdA en dat blijf ik ook. Ik ben nog lang niet klaar met de partij en met Nederland.´ En juist die laatste toevoeging bezorgt me enige angst voor de (financiële) toekomst.
In het huidige kabinet heeft Wouter Bos nog geen echte potten kunnen breken. Was het in de verkiezingscampagne nog overduidelijk dat hij van plan was premier te worden, nu, twee jaar later, heeft hij zijn stempel op het land gedrukt als Minister van Financiën. Of beter, als belastingverhoger. In plaats van flink te snijden in het ambtenarenapparaat en de overheidsuitgaven, vindt Bos zijn begrotingsruimte vooral in de portemonnee van de burger. Met extra belastingen, accijnsverhogingen en de BTW-verhoging. Van het beloofde ´zoet´, na jarenlang inleveren, is niets te merken. Zijn beleid laat eerder een wrange smaak na.
Toch zijn er tal van, al dan niet partij-, prominenten die inzien dat Bos het niet gemakkelijk heeft. Zo zegt schrijver en PvdA-criticaster Joost Zwagerman in het ED: “Het is een wonder dat Bos nog niet door twee witte jassen is afgevoerd naar een psychiatrische kliniek. Hij heeft een schier onmogelijke taak: hij moet de Titanic weer boven krijgen. Welke leider zou dat wel kunnen? De PvdA is een partij van pappen en nathouden. De PvdA is een tanker waarmee niet te manoeuvreren is…..”.
Het is opvallend dat Zwagerman hier deze vergelijking trekt. Iedereen kent tenslotte het verhaal van ´de onzinkbare´, en het lot dat haar trof op haar eerste reis. Nu is het voor de PvdA bepaald niet de eerste reis in regeringsverantwoordelijkheid, maar een kritische blik op het verleden stemt allesbehalve tot vrolijkheid. En sinds Bos aan de macht is, zijn de zaken er niet bepaald plezanter op geworden. Het grootste verwijt aan zijn adres is echter dat de partij, onder zíjn leiding, geen duidelijke lijn uitzet en geen herkenbaar sociaal gezicht kan laten zien aan haar achterban. De PvdA is duidelijk de weg kwijt en, om de vergelijking met de Titanic dan nog maar even door te trekken, de toekomst belooft ook al niet veel goeds. Want hoe vaak je het verhaal ook tracht op een andere manier te vertellen, het einde blijft steevast hetzelfde. Er is slechts één film, voor zover ik me kan herinneren tenminste, waarin de Titanic wél haar einddoel in New York weet te bereiken, en dat was de kaskraker ´Ghostbusters´. Wie weet moet Wouter Bos hen eens bellen voor advies.
13-06-08
Geen opmerkingen:
Een reactie posten