Soms staan er mensen met een idee op waarvan ik vreselijk baal dat ik het niet heb bedacht, zo geniaal is het. Dat geldt zeker voor het idee van Michael Geerdink en Denise Stadman. Deze twee komen met een website ´World´s Legacy´ waarop mensen hun eigen levensverhaal kwijt kunnen, inclusief foto´s, video´s en/ of audio, zodat de verhalen voor het nageslacht bewaard blijven. Niet een nieuw idee, maar wel op deze manier.
Bijzonder interessant zijn ook de aangeboden opties. Zo kun je het verhaal voor iedereen toegankelijk maken of slechts met een speciale code, waardoor je, postuum, kunt bepalen wie je verhaal mag lezen en wie je dus wat wilt vertellen. Ook behoort een ´mysterybox´ tot de mogelijkheden waar, op een door jou gekozen tijdstip na je dood, de inhoud van gepubliceerd zal worden. Het idee heeft inmiddels de warme steun van enkele vooraanstaande mensen verworven, waaronder oud-president Michaïl Gorbatsjov en rabbijn Awraham Soetendorp. Ik zal er, bij deze, de mijne aan toevoegen.
De reden die wordt aangegeven voor dit initiatief is dat we veel te weinig weten van onze voorouders. Als we al weten wie het waren, weten we op z´n hoogst een aantal data, waaronder datum van geboorte en van overlijden. Verder vaak bedroevend weinig. Er is vaak geen informatie over de tijd waarin iemand leefde en hoe die persoon in het leven stond. Soms zijn er hardnekkige geruchten in de familie waarvan niemand intussen meer precies het fijne weet. En dat is eeuwig zonde. Elke generatie staat namelijk feitelijk op de schouders van de vorige. Door hun inspanningen, hun geluk en ongeluk, wordt namelijk een belangrijk deel van onze eigen startpositie bepaald. Kennis hebben van wat er voor je kwam is dan ook eigenlijk onontbeerlijk, maar o zo zeldzaam. En er komt een onvermijdelijk moment dat je brandende vragen nu eenmaal niet meer kunt stellen. Op een gegeven moment zijn namelijk alle mensen die het konden weten niet meer onder ons en blijven vragen voor altijd onbeantwoord. Een last die soms erg zwaar is te dragen.
En ik weet het uit eigen ervaring. Nu ik ´wat ouder´ ben, wordt het verlangen naar kennis omtrent mijn ´roots´ steeds sterker. Echter zijn er weinig tot geen mensen meer die me daarover nog, uit eigen ervaring kunnen vertellen. En denk ook eens aan alle mensen die als kind zijn geadopteerd. Bij de meeste van hen komt ook ooit het punt dat ze antwoorden willen hebben om zo, voor zichzelf, het plaatje compleet te maken. Een weg die haast wel afgelegd moet worden wil de persoon op een goede manier verder kunnen met zijn of haar leven. En wat te denken van al die mensen die een verschrikkelijk geheim met zich meedragen? Een kind dat, geboren buiten het huwelijk, onder dwang van de familie, of de kerk, moest worden afgestaan aan derden? Mensen die een ander iets hebben aangedaan maar daar nooit over hebben kunnen spreken? Voor al die mensen, en ik kan zo nog legio andere voorbelden bedenken, is zo´n site een uitkomst. Een manier om hun kant van het verhaal te doen zonder daarbij de ander recht in de ogen aan te hoeven te kijken. Iets wat de nabestaanden zeker tot steun zou kunnen zijn. Want denk eens aan de moeder die weet dat ze de bruiloft van haar dochter nooit zal meemaken. Hoe belangrijk is het niet voor haar, en later voor haar dochter, om toch al die dingen te kunnen zeggen die voor haar zo belangrijk zijn om te zeggen en waar de dochter nu nog veel te jong voor is? Ik zou er echt behoorlijk wat voor over hebben als een aantal van mijn voorouders aan zo´n soort initiatief hadden meegewerkt of zélf de pen ter hand hadden genomen om hun verhaal op schrift te stellen. Ik had het met plezier en onverholen interesse gelezen. Nee, verslonden zelfs. Ze hadden mij geen groter plezier kunnen doen, noch een waardevoller cadeau kunnen geven.
Och, er zullen ongetwijfeld ook een aantal mensen zijn die, ook na hun dood, de ´leugen´in stand zullen willen houden of hun betrokkenheid zullen willen blijven ontkennen. Aan hen zou ik willen vragen er toch eens over na te denken om, via zo´n mysterybox bijvoorbeeld, toch de waarheid te vertellen. Niemand zal hen er persoonlijk meer op aankijken, zij zijn bij opening immers reeds lang overleden, maar voor nabestaanden is die waarheid van enorm belang. En juist dát is, naast het korte-termijn gewin van een vette erfenis, het meest onbaatzuchtige wat je de wereld na kunt laten.. Eerlijkheid.
25-11-07 II
Geen opmerkingen:
Een reactie posten