Sliplift

Ik heb altijd al grote bewondering gehad voor uitvinders. Niet alleen om hun rotsvast vertrouwen in hun eigen uitvinding, maar vooral om de manier waarop ze naar de wereld om zich heen kijken. En dat is een héél andere manier dan de meesten van ons.
Een uitvinder kijkt om zich heen en ziet een probleem, en tekortkoming of een gebrek en meteen gaan zijn grijze cellen aan het werk. Thuis komt het tekenblok tevoorschijn en wordt de rekenmachine voorzien van nieuwe batterijen. En dan, soms pas na maanden denkwerk, komt er dan een voorzichtige eerste poging om het idee op papier waarlijk vorm te geven in een prototype. Meestal doen ze dat zelf en knutselen ze, met datgene wat maar voor handen is, een eerste versie in elkaar die dan doorontwikkeld wordt tot een wat steviger en deugdzamer prototype. En alles met liefde en engelengeduld, wat meewarig door moeder-de-vrouw gadegeslagen die, voor de zoveelste keer, haar eetkamertafel heeft moeten afstaan voor project nummero zoveel.
Maar een echte uitvinder laat zich niet zo makkelijk uit het veld slaan. Niet door vrouw-lief, maar zeker niet door tegenslag of afwijzing na afwijzing door fabrikanten. Want een echte uitvinder gelooft in zijn product en rust niet voor hij de rest van de wereld heeft kunnen overtuigen. En de wereld laat zich doorgaan niet zo makkelijk overtuigen, maar de enkeling met het echt briljante idee en voldoende doorzettingsvermogen beleeft ooit de dag dat zijn idee en zijn product in een ´vleesgeworden´ versie in de schappen ligt, en daar doen ze het voor. En om een echt probleem op te kunnen lossen, want zo ideeël zijn ze dan ook wel weer.
Voor wie de Belgische tv-serie ´de Bedenkers´ niet heeft gevolgd, een serie met daarin een wedstrijd voor uitvinders, de serie is geëindigd met een overwinning van de gepensioneerde leerkracht Pierre van den Broeck (74) met zijn ´sliplift´. De man had dit apparaatje, een stang waarmee ouderen hun onderbroek makkelijker kunnen aantrekken, uitgevonden voor zijn zus, die een tijdje slecht ter been was. Een firma uit Lokeren gaat het apparaatje nu in productie nemen en wellicht kunnen ook onze ouderen er dus binnenkort hun voordeel mee doen. Waarschijnlijk lukt het nog niet dit jaar met kerst, maar wellicht kan het voor volgend jaar een leuk cadeautje zijn voor onder de boom voor uw oude vader of moeder. En wellicht, zo gaat dat meestal trouwens, is er dan inmiddels ook al iemand opgestaan die het ding gebruikt en er weer een héél andere toepassing voor heeft gevonden. Want dat kan zomaar. De uitvinder van ´ Super Glue´ had tenslotte ook nooit kunnen vermoeden dat zijn product ooit nog eens zo´n belangrijke rol zou spelen in de forensische wetenschap.
Ikzelf ben wel een denker maar zeker geen uitvinder. Ik vind het heerlijk om, als ik ergens een probleem zie, te filosoferen over een oplossing. Maar als ik die oplossing eenmaal heb, is er geen haar op mijn hoofd die er ook maar over peinst om de hele santenkraam overhoop te halen om het ergens in productie te krijgen. Mij niet gezien. Ik bedenk de oplossingen wel, dan mag een ander die lekker uitvoeren als hij, of zij, daar nou behoefte aan heeft. Maar eh.. wel samen delen he?

27-11-07