Klein geweest

In de doelgroepen taxi zijn het mijn passagiers die bepalen of, en zo ja welke, muziek er wordt gedraaid. Vooral M. heeft het tot haar taak verheven om voor de cd's te zorgen. Haar (voornamelijk Nederlandstalige) muzieksmaak heeft nog wel eens tot gevolg dat ik me getracteerd weet op de vocale 'prestaties' van lokale artiesten van zéér bedenkelijk niveau. Soms zijn deze opnamen duidelijk voor een habbekrats op cd gezet, of is het in dialect gezongen repertoire voor mij als import-brabo niet eens te volgen, maar soms zitten er best aardige deuntjes tussen en zingen we gezamenlijk uit volle borst mee terwijl het Brabantse landschap aan ons voorbvij trekt.
En zo kon het gebeuren dat vanmorgen een cd van Jantje Smit op stond. Dit was voor T. aanleiding om bij mij te informeren wie deze zanger dan wel was. Op mijn antwoord: "Jantje Smit" ontstond enige verwarring, vooral door de toevoeging van dat -tje.
Ik legde daarop uit dat 'Jan', op het moment dat hij deze cd volkweelde, 'Jantje' genoemd werd, omdat hij destijds een stuk kleiner en jonger was. Het duurde even voor T. deze informatie had verwerkt. Toen vroeg hij aarzelend: "Ben ik ook klein geweest?"
Ik kon daar natuurlijk, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, positief op antwoorden: "Ja T., jij bent ook klein geweest."
T. nam dit stukje informatie niet meteen voetstoots aan, en wilde weten of ik dan ook klein was geweest. "Ja, ook ik ben ooit klein begonnen! Je zou het niet zeggen, maar ook ik ben -met mijn bijna twee meter lengte- ooit geboren als klein baby'tje." Dat scheen T. te overtuigen. Of toch niet? Want een paar kilometer verder kwam de benepen vraag van ergens achter mij: "En Gerard Joling?" Ik schoot in de lach, maar kon nog net ter geruststelling uitbrengen: "Ja, zelfs Gerard Joling is ooit klein geweest!"