Het blijft me verbazen wat je mensen allemaal wijs kunt maken. Dat je met de juiste kleding, mimiek en overtuigingskracht een heel eind komt, mocht ik jaren geleden al constateren.De Hotelschool waarop ik zat was uitgenodigd
om op vlaggetjesdag in de haven een demonstratie visbereiding te geven. Op zich al een hachelijke onderneming, want die oude vissers hoef je echt niets over vis te vertellen. Toch stond ik daar in mijn kokspak achter de kraam, en deed net of ik wist waarover ik het had. De dames aan de andere kant van de kraam, sommigen met het opschrijfboekje in de hand, slikten alles wat ik zei voor zoete koek. Vol ongeloof zag ik de pennen krassen toen ik verkondigde dat je kon zien dat de geep in de pan gaar was als het vlees rood kleurde en de graat groen.
Ik ben groot gebracht met het idee dat volwassenen en professionals de waarheid spreken. En ik geloofde dat. Maar steeds vaker kwam ik erachter dat mensen soms dingen zeiden die niet altijd de volledige waarheid waren. Vaker waren het eerder zaken die hen onder de gegeven omstandigheden beter uitkwamen. Mijn eerste manager bijvoorbeeld. Bij mijn eerste baantje stond ik achter de bar op een camping in W. Ik zal de naam niet noemen, maar ik heb nog steeds af en toe nachtmerries van het gekwaak van kikkers zeg maar… In die tijd liep er nogal wat volk van bedenkelijk allooi rond op die camping, en na weer een avond met vernielingen en bedreigingen hield ik het voor gezien. Na een zeer kort nachtje zat ik om half negen tegenover mijn baas om hem van mijn besluit op de hoogte te brengen. Zijn antwoord: “ Als je het hier red, dan kun je alles in het leven aan…” En ik, ik liet me overtuigen.
Zowel eerder als later ben ik veel mensen tegengekomen die niet altijd het beste met mij voor hadden. Mensen die mij hun kant op wilden manoeuvreren, of mij dingen wilden laten doen die hen beter zouden uitkomen. Probleem is alleen dat je dat op het moment zelf niet altijd ziet. Je ziet het meestal pas achteraf, als het al te laat is.
Tegenwoordig trap ik er helemaal niet meer zo snel in, en laat ik me al helemaal niet meer zo snel voor iemands karretje spannen, maar ik ga er toch nog steeds van uit dat mensen de waarheid tegen me spreken. Pas als ik signalen krijg om daar aan te twijfelen, dan ben ik extra op mijn hoede.
In Teheran denken de geestelijke leiders echter niet zo moeilijk, die blijven retoriek over de gelovigen uitstrooien die rechtstreeks uit de prehistorie lijkt te stammen. Zo heeft een geestelijk leider namelijk laten weten dat vrouwen die weinig verhullende kleding dragen en zich promiscue gedragen, de oorzaak zijn van aardbevingen.
“ Vrouwen die zich niet zedig kleden(…) brengen jonge mannen het hoofd op hol, zij corrumperen hun kuisheid en verspreiden overspeligheid in de maatschappij, wat het aantal aardbevingen doet toenemen”, aldus hojatoleslam Kazem Sedighi.
Nu is het grondgebied van Iran erg aardbevingsgevoelig, en waarschuwde president Mahmoud Ahmadinejad onlangs al dat Teheran in de nabije toekomst mogelijk getroffen kan worden door een aardbeving en dat veel van de twaalf miljoen inwoners dan zouden moeten verkassen. Maar hoe verzin je zoiets?
Het wachten is nu op de onheilsprofeten die in de uitbarsting van de IJslandse vulkaan een voorteken zien van het einde der tijden. Of wachten we op de eerste polderlandse politicus die het aandurft om een belasting te heffen op het gebruik van boterhamzakjes en broodtrommels omdat deze rechtstreeks verantwoordelijk zijn voor het dagenlange vliegverbod?
20-04-10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten