(R)evolutie

Problemen worden vaak bekeken vanuit een visie op de korte termijn. De gekozen oplossing is er dan vaak eentje die de minste inspanning en moeite vergt. Zo ook de oplossing die ingenieur Peter Kommers ons, namens de gemeente Utrecht, aan de hand doet om de kosten van het vervangen van lantaarnpalen die door urine zijn aangetast ‘rechtvaardiger’ te verdelen.

Allereerst stelt Kommers dat er een hoger tarief aan hondenbelasting voor reuen zou moeten komen en, dientengevolge, een lager tarief voor teven omdat de laatste groep honden niet tegen lantaarnpalen zou plassen. Nu weet ik natuurlijk niet van welke planeet meneer Kommers afkomstig is, maar van een belastingverlaging kan in het Nederland van Nu natuurlijk nooit sprake zijn. In het gunstigste geval, en dan mogen we al blij zijn, wordt het tarief voor reuen verhoogd terwijl het tarief voor teven gelijk blijft. Hoe het tarief voor ‘je-weet-wel-honden’ dan moet worden laar Kommers zich niet over uit, maar ik vrees het ergste.

Opvallend is echter dat Kommers en de zijnen de oplossing van dit ‘probleem’ weer eens zoeken in de portemonnee van de burger. Blijkbaar komt er op geen enkel niveau in Kommers’ organisatie, noch ten burele van de gemeente, ook maar iemand op het idee om de oplossing in een technische hoek te zoeken. Het moet tenslotte toch niet al te moeilijk zijn om de onderste, pak ‘m beet, anderhalve meter van een lantaarnpaal te voorzien van een coating die de aanvreting door ureum tegengaat of ernstig vertraagd. Dat moet toch vele euro’s goedkoper (kunnen) zijn dan het telkens maar weer vervangen van de gehele paal.

Natuurlijk ben ik niet zo naïef dat ik niet weet dat een dergelijke simpele oplossing natuurlijk nooit zal worden gekozen omdat meneer Kommers natuurlijk zelf graag aan het werk wil blijven, net als al die hardwerkende mannen die steeds maar weer die lantaarnpalen moeten vervangen. Toch zou ons volk, en daarmee de wereld, gebaat zijn bij een denkwijze die verder kijkt dan de beurs van de gemiddelde hondenbezitter. Evolutionair gezien levert dat ons, als soort, namelijk veel meer op dan het bedenken van steeds weer een nieuwe, of in dit geval hogere, belasting.

Als ik nog een stap verder ga, en de Utrechtse situatie doortrek naar een landelijke, gaat dezelfde vergelijking op. Nu is de vaderlandse politiek er doorgaans eentje van ‘de waan van de dag’, en derhalve bepaald niet bezig wat op lange termijn beter voor ons als geheel zou zijn. Politici denken, als je geluk hebt, na tot uiterlijk het eind van hun termijn. Sommige Politici, vooral Franse en Amerikaanse Presidenten zijn daar bekend om, gebruiken hun tijd om zoveel mogelijk geld bijeen te graaien om, na hun aftreden er zelf warmpjes bij te zitten, maar ook de burger iets ‘waardevols’ na te laten. Of dit nu een bibliotheek, een museum of een standbeeld van zichzelf betreft. Wat deze politici, en vele anderen met hen, echter niet begrijpen is dat ze daarmee nog steeds in de categorie van de korte termijn vallen, terwijl politiek een combinatie zou moeten zijn van zowel korte als lange termijn.

Noem me een idealist, maar politiek zou een bezigheid moeten zijn van mensen die niet hun eigen belang, maar het belang van het gehele volk voor ogen hebben. Mensen die dus niet bezig zijn voor hun eigen eer en glorie, voor hun bonus, arbeidsvoorwaarden of volgende baantje, maar vanuit een werkelijke betrokkenheid met de mensen die ze vertegenwoordigen. En met die werkelijke betrokkenheid valt ook de politieke kleur weg, want een tevreden en goed georganiseerde samenleving heeft zijn eigen kleur die volstrekt los staat van het dodelijke grijs van de hedendaagse politiek.

Tijd dus voor een ommezwaai en, de situatie een beetje inschattend, een regelrechte revolutie. Een ommezwaai ook van het ego-denken naar een breder denken, waarin veel meer factoren een plaats hebben dan alleen wat het meest prettig is voor jou. Oplossingen dus niet meer zoeken in steeds meer en hogere belastingen, maar in creatieve oplossingen die vooruitgang betekenen op technisch of, bijvoorbeeld, medisch terrein. Alleen dan kunnen we als volk én als mensheid weer eens een stap voorwaarts maken in onze eigen (r ) evolutie!

10-08-09