Ik kan me er mateloos over verbazen hoe makkelijk sommige mensen over het verschil, of liever eigenlijk overeenkomst, heenstappen tussen hun eigen gedrag en dat van anderen. Zo liet de 42-jarige Mae, inwoonster van Los Olivos, in de krant vanmorgen overduidelijk weten niet gediend te zijn van alle fans van Michael J. In haar woorden kunnen die namelijk beter ‘Jezus aanroepen, in plaats van zo’n rare man.’ En Mae kan het weten. Zij was namelijk onlangs op reis in Oeganda met een evangelisatiecommissie van haar kerk toen het nieuws van Jackson’s dood wereldkundig werd. En die dag werd het reisgezelschap in een dorp verwelkomd met de traditionele welkomstdans. ‘Beginnen ze ineens middenin hun eigen dans een Michael Jackson-choreografie te doen!’ Arme Mae, wat zal ze het zwaar gehad hebben, daar in Oeganda.
Wat ik Mae waarschijnlijk ook nooit duidelijk zal kunnen maken, is het feit dat ze een wel héél beperkte denkwereld heeft. Mensen mogen van haar niet Michael Jackson aanbidden, maar wel Jezus. En, als ik de verhalen mag geloven, is die volgens mij net zo dood als Jackson. Ik zie het verschil dus niet. Beide heren hebben bovendien het eeuwige leven. De ene in de harten van de fans, de andere in de harten van zijn eigen volgelingen. Beide heren hebben hun volgelingen plezier en troost gebracht. Ook daar geen verschil dus. De ene leerde hoe je moest leven, de ander leerde hoe je moest dansen. En beiden hebben, bij leven, daarmee hele generaties voorgoed veranderd. Een andere opmerkelijke overeenkomst is dat beide heren bij hun verscheiden vrouwen achterlieten met wie ze het allebei niet gedaan zouden hebben. Ware het niet dat het bij de beide heren dan wel weer om verschillende redenen was.
Waar ik ook over van mening verschil met Mae, is over dat hele evangelisatie-gedoe. Kort door de bocht is dat, volgens mij, een nogal omslachtige manier om stomweg tegen ‘die arme negertjes in Oeganda’ te zeggen dat ze het al jaren helemaal verkeerd doen. Dat getuigt noch t van veel begrip, noch van enig inzicht of gevoel in religies die waarschijnlijk nog véél verder terug gaan dan die van haar eigen Jezus. Maar de Christelijke Kerk heeft natuurlijk nooit echt uitgeblonken in begrip voor anders denkenden. Bovendien heeft de plaatselijke religie in Oeganda waarschijnlijk veel meer banden met, en symbolen uit hun eigen fysieke wereld en wereldbeeld dan die welke hun door die evangelisten zo nodig moet worden opgedrongen. En, als ik mijn geschiedenis een beetje ken, hebben vele evangelisten goede dingen gedaan, maar zijn er ook zeker zeer velen geweest die veel minder ‘goed’ deden. Een redenering die bij Mae ongetwijfeld slechts als regen op uiterst dorre grond zal vallen.
Voor mij mag de hele hype rond Michaels verscheiden trouwens zo langzamerhand wel eens ten einde komen. Ik word zo langzamerhand alle berichtgeving een beetje beu. Ik kan ook niet echt wakker liggen of er nu nog een opbaring komt of niet. Dat laatste lijkt me beter, maar dat is mijn mening. De fans hebben nu lang genoeg de spotlights van de wereldpers ingenomen. Kunnen we nu weer over gaan tot de zaken die er écht toe doen?
03-07-09
Geen opmerkingen:
Een reactie posten