Als beginnend ondernemer is een marketingplan een essentieel onderdeel van je bedrijfsplannen. Je moet duidelijk voor ogen hebben wie je klanten zijn en waar en hoe je ze het best kunt benaderen. En dat is op zich al best lastig want de wereld veranderd voortdurend.Nu hebben we bij de KEB inmiddels meerdere trainingen op het gebied van marketing gehad, dus mijn eigen doelgroep staat me inmiddels redelijk duidelijk voor ogen. Ze daadwerkelijk ook vinden en bereiken middels diverse uitingen is echter weer een heel ander verhaal. Want welke middelen moet je nu inzetten? Een website is tegenwoordig iets waar je niet onderuit kunt, alhoewel ik nog regelmatig mensen tegenkom die daar anders over denken. Voor hen is het echter vaak een kwestie van desinteresse en kosten, als beginnend of kleine ondernemer heb je namelijk doorgaans niet zo heel veel geld ter beschikking voor marketing en reclame. Bovendien is niet elke reclame-uiting voor elke doelgroep geschikt.
Het bezig zijn met marketing zette me ook aan het denken over in welke doelgroepen ik word geacht te vallen. Een kleine speurtocht in de ochtendkranten van vanmorgen bracht er al twee: de ‘bezorgde burger’ en ‘calimero’. De ‘bezorgde burger’ is iemand die hecht aan normen en waarden, bezorgd is over de stijgende criminaliteit, weinig vertrouwen heeft in de politiek, en is doorgaans van mannelijke kunne en zo rond de 47 jaar oud. Ik voldoe alleen niet helemaal aan het laatste criterium, maar ik ben inmiddels al aardig op weg. De tweede omschrijving baart me iets meer zorgen. Ik voel me namelijk bepaald geen Calimero, want met mijn 1.96m en gewicht ‘iets’ boven de 100 kg voldoe ik in ieder geval al niet aan enige fysieke criteria van dat kleine tekenfilmkuikentje. Toch ben ik er eentje, althans volgens San van Suchtelen van het Eindhovens Dagblad. Die kopte namelijk vanmorgen ‘Veertig calimero’s op marketingles’ boven zijn artikeltje. Het beschreef de training in Calimeromarketing van afgelopen maandagmiddag in een oud schoolgebouw in Woensel West. De bedenkster ervan, Karen Romme, hield een aansprekend betoog over de sterke kanten en marketingkansen van kleine bedrijfjes, en deed dit uit de losse pols voor een gehoor van ruim veertig (al dan niet startende) kleine ondernemers. Van Suchtelen, zelf freelancer, was een van die veertig, net als ondergetekende.
Investeren in je netwerk en een goed visitekaartje kwam als belangrijkste uit de bus, ware het niet dat investeren in je netwerk niet perse hoeft aan de statafel op een pakkenparade. Persoonlijke aandacht en inleven in de situatie van de ander wel. Het koesteren van je klanten dus. Maar de hoeveelheid van klanten maakt dat soms best lastig. Zo heeft een winkelier veel meer klanten over de vloer dan tekstschrijvers als Van Suchtelen en ondergetekende.
Toch weet ook Romme dat haar vakgebied wel altijd een enigszins ondergeschoven kindje zal blijven bij veel ondernemers. Zij zijn liever bezig met datgene waar ze goed in zijn en passie voor hebben, en dat is doorgaans niet de marketing. Toch ontkom je er niet aan om iets van een marketingstrategie te hebben voor je bedrijf. Maar een compleet uitgewerkte marketinganalyse is ook niet echt nodig, alhoewel het wel inzichten geeft die je op een andere manier niet even snel boven tafel krijgt.
Inmiddels heb ik bijna nachtmerries van de ‘Vier P’s’, Product, Prijs, Plaats en Promotie. Zeker nu men het er al over de vijfde heeft: Personeel. Ik moet er echt niet aan denken om personeel te hebben! Ik ben juist zo blij dat ik er juist vanaf ben. In mijn vorige baan had ik zo’n honderd van die krabbekokers rondlopen, elk met zijn eigen verhaal, problemen en redenen waarom ze vandaag niet konden werken. Slechts één keer heb ik iemand gefeliciteerd met zijn opgegeven reden voor het niet verschijnen op maandagmorgen: hij was namelijk ’s nachts door de politie van zijn bed gelicht en zat achter de tralies. Dan kun je inderdaad niet verschijnen, alhoewel hij dan wel weer schuld had aan de reden dat hij was opgepakt.
Maar voorlopig ga ik dat dus zo lang mogelijk uitstellen. Het wordt in deze tijden nog moeilijk genoeg om mijn eigen schoorsteen aan het roken te krijgen en te houden. Hetgeen natuurlijk niets zegt over de hand en spandiensten die mijn lieftallige echtgenote straks voor mij gaat uitvoeren. En ik mag dan wel een afkeer hebben gekregen van al die P’s waar ik de afgelopen weken mee aan het stoeien ben geweest, van mijn eigen P-tje heb ik nog lang niet genoeg. Die mag me zelfs midden in de nacht wakker maken…
23-04-09
Geen opmerkingen:
Een reactie posten