Al weken proberen ze mij nu alle vaardigheden bij te brengen om straks ZZP-er (= Zelfstandige Zonder Personeel) te kunnen spelen. Maar hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik de beklemming ervaar van de regeltjes en beperkingen.Zo was er gisteren een cursus over presentatietechnieken. Op zich niet verkeerd daar de meesten van ons volgende week voor de eerste keer in hun leven serieus hun eigen plannen moeten presenteren. Maar waarom moet het allemaal zo verschrikkelijk stijf en correct?
‘Een goede presentatie bestaat uit drie delen: een inleiding, het middenstuk of de kern, en een afsluiting of conclusie. De conclusie mag maximaal 10% van de presentatie bedragen.’
Terwijl ik die woorden hoorde ging ik in gedachten de presentatie langs die ik reeds gemaakt heb. En natuurlijk voldoet die weer eens niet aan die eisen. Er zit natuurlijk een bepaalde logica en volgorde in, maar dat is mijn logica, mijn volgorde. Ook met de opmerkingen dat je moest beginnen met een kwinkslag en moest eindigen met een uitsmijter kon ik bedroevend weinig. Op mijn vraag of met die laatste de gebakken eieren op brood of een brede spierbundel aan de deur werd bedoeld, kwam ook al geen bevredigend antwoord.
Laten we wel wezen: in een project als de KEB (=Kansrijk Eigen Baas, zie ook www.kansrijkeigenbaas.nl ) wordt ons geleerd om straks ondernemer te zijn. Maar ik ben honderd keer liever OMB-er (=Ondernemer Met Ballen) dan OZB-er (=Ondernemer zonder Ballen). Een van de redenen dat ik namelijk ondernemer wil worden is namelijk dat ik nu lang genoeg precies binnen de lijntjes heb gekleurd. Ik wil nu eindelijk eens de dingen kunnen doen die ik zelf leuk vind en ze doen op de manier waarvan ik vind dat ze gedaan moeten worden. Ik ben het zat om maar steeds de opdrachten te (moeten) volgen van een ieder die meent in de positie te zitten om mij te commanderen.
Voor mij is authenticiteit een bestaansvoorwaarde voor het ondernemerschap. Het is bovendien de eigenschap die ik in dit land het allermeeste mis. Iedereen loopt maar een eind weg te klagen over de kredietcrisis en hoe weinig de overheid eraan doet. Mijn antwoord is dan héél simpel: neem het heft in eigen handen en maak er iets van! Doe datgene waar je goed in bent, en hoogstwaarschijnlijk ben je dan succesvol. Wellicht de eerste jaren niet meteen op financieel gebied, maar zeker wel als mens. En de omgeving zal u dan bovendien ook een stuk beter te pruimen vinden.
Ik hoor het gezegde ‘ Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg!’ vaak uitgesproken worden. Voor de goede waarnemer worden die woorden echter vaak gebezigd door lieden die maar al te graag zelf eens finaal uit de band zouden springen, maar dit blijkbaar niet durven. En daarom ontstaat er een soort moraal van gezamenlijke gezapigheid waarbij iedereen strak in toom moet worden gehouden. Waarom? Persoonlijk geloof ik helemaal niet dat de mens bedoeld is om als grijze muis door het leven te trippelen. Voor mij is elk mens een uniek individu dat het recht én de plicht heeft om zijn authentieke zelf te vinden en dat vervolgens naar buiten te brengen. Natuurlijk allemaal binnen de regeltjes van fatsoen en wet, dat dan weer wel, maar zelfs daarbinnen is er meer dan voldoende speelruimte om onderscheidend en daarbij jezelf te zijn.
Ik heb zelf een aantal jaar geleden besloten mezelf niet langer aan een heleboel zaken te conformeren. Sindsdien leef ik mijn leven op mijn manier, en doorgaans bevalt dat prima. Ik ben géén lid van een politieke beweging en slechts daar maatschappelijk actief waar ik denk een positief verschil te kunnen maken. Ik doe niet mee aan modetrends, heb geen MP3-speler en geen Blackberry of IPhone. Ik kan niet mobiel internetten en ben ook niet van plan daar binnenkort mee te beginnen. Op zaterdag ben ik niet in enige supermarkt te vinden en al helemaal niet op de oprit om mijn auto te wassen. Ik doe pas boodschappen als mijn voorraadkast echt leeg is en was mijn voiture op het moment dat ik dat nodig vind. Reeds jaren gelden heb ik mezelf het fenomeen van dwars door de kast koken eigen gemaakt, en dat levert soms culinair aardige verrassingen op. Soms is het ook echter gewoon een regelrecht drama en eet ik eens een dag wat minder lekker. So what?
Aanstaande dinsdag moet ik mijn presentatie houden. Tussen grofweg vier en vijf moet ik een aantal ondernemers trachten ervan te overtuigen dat mijn plannen goed doordacht en levensvatbaar zijn. Lig ik ervan wakker? Nee, verre van zelfs, in tegenstelling tot een aantal van mijn mede-KEB-ers. Niet alleen heb ik al vaker presentaties gehouden, maar bovendien heb ik vertrouwen in mezelf. Ik mag dan misschien in bepaalde ogen niet heel veel kunnen, om woorden zit ik niet vaak verlegen, dus red ik me wel. Mijn plannen zijn bovendien goed doordacht en met de financiële onderbouwing komt het ook wel goed. Ze weerspiegelen bovendien precies wie ik ben en hoe ik tegen de wereld aankijk. En is één ding wat ik zeker weet, en dat is dat de wereld zelf wel kan bepalen of mijn idee goed is. Als het idee goed is en de uitvoering doordacht, dan wordt het een succes. Is het dat allemaal niet, dan wordt het een ramp. En ik ga uit, eigenwijs als ik nu eenmaal ben, van het eerste scenario. Wat andere ondernemers er ook van mogen zeggen dinsdag.
13-03-09
Geen opmerkingen:
Een reactie posten