Het kabinet wil ons allemaal aan de gezonde voeding hebben. Samen met de voedingsindustrie, winkels, scholen en andere organisaties wordt een offensief gestart met als doelstelling om ons land terug te laten keren in de Europese Top 5 voor wat betreft de levensverwachting. Daar zijn we namelijk de laatste jaren langzaam uit verdwenen.
Het lijvige rapport van minister Klink waarover de ministerraad zich vandaag buigt, zegt dat als we massaal meer fruit, vis en groente gaan eten, de komende twee decennia 140.000 mensen minder zullen overlijden en tegelijkertijd de zorgkosten met 4,1 miljard omlaag zullen gaan. Ik waag het te betwijfelen, want ik hecht niet zoveel geloof aan een bezorgde overheid die ons graag om die reden langer in leven zou houden. Ik vermoed eerder andere motieven. Opvallen is het in ieder geval te noemen dat vlak náást het artikel op de voorpagina van de krant een foto prijkt van onze MP met in zijn hand maar liefst vijf forse stokken saté. Te meer opmerkelijk omdat vlak in de buurt van de jaarlijkse BBQ ook de traditionele vegetarische versie plaats vond waar volop groentesjasliek te krijgen was. Maar, zoals wel vaker blijkt bij dit kabinet: de regeltjes zijn voor het gewone volk en niet voor onze dames en heren gezagsdragers. Goed voorbeeld doet tenslotte goed volgen!
Nee, ik vermoed eerder dat de achterliggende gedachte gezocht moet worden in het Protestants-christelijke milieu waar onze JP uit voort komt. Daar is het bon-ton om vooral maar het braafste en beste jongetje van de klas te proberen te zijn, een feit waar je de collega regeringsleiders in de volgende geldverslindende Euro-Top dan fijntjes op kunt wijzen. Goed gedaan hoor JP, één bank vooruit en een knuf van de juf!
Als ik mijn gedachten echter nog wat verder de vrije loop laat, kom ik op nog een andere conclusie. Een conclusie die weliswaar veruit cynischer, maar ook een heel stuk realistischer klinkt dat het idee dat de regering zo bezorgd is om onze broze gezondheid. Ik denk namelijk dat dit kabinet vooral handelt uit puur eigenbelang. Als we er namelijk vanuit gaan dat de gemiddelde Nederlander vanaf morgen ineens gezond gaat eten en verstandig gaat leven, dan heeft dat op de korte termijn wellicht inderdaad effect op de zorgkosten. Daarbij kunnen we door een stijgende gezondheid langer en harder werken waardoor we weer méér belasting zullen opbrengen met z´n allen. Aan de andere kant zullen al die gezonde mensen ook opeens een héél stuk ouder worden en dus op latere leeftijd weer veel meer aan zorg gaan kosten, zorg die er overigens nu al niet is, en zal het uiteindelijk lood om oud ijzer blijken.
Nu is het echter wel zo dat gezondere mensen een hogere weerstand hebben en dus beter bestand zijn tegen allerlei ziekteverwekkers, tegenslagen en overige factoren van buitenaf. Een dergelijke verhoogde weerstand zal voor dit kabinet ook zeker aanleiding zijn die weerstand extra op de proef te stellen door de invoer van een heel scala aan nieuwe, en CO2-neutrale belastingen en accijnzen. Een veerkrachtige burger kun je tenslotte best nog een beetje verder uitknijpen, net zo lang tot er niets anders overblijft dan een willoos wezen dat zijn boodschappen doet in de Staatswinkel, waar de overheid precies bepaalt welke gezonde producten hij nog mág kopen en tegen welke prijs. En als we dan eenmaal op dát punt zijn aangeland met z´n allen, zal geen sterveling meer lef of fut op kunnen brengen om tegen elke nieuwe maatregel die over ons wordt uitgestort te protesteren. Een dergelijke bevolking gedraagt zich timide en waagt het tenslotte niet om uitermate kritisch te zijn en te blijven omtrent de ´zegeningen´ van een Verenigd Europa of de steeds groeiende macht van de dieren- en milieufanaten. Zegeningen die nog niemand mij duidelijk en in verstaanbare taal heeft kunnen uitleggen, tot nu toe kost het alleen maar vreselijk veel geld. Dierenvrienden van het ALF kiezen er derhalve voor om hun zienswijze met geweld aan ons op te dringen, terwijl milieufanaten noodzakelijke investeringen in wegen- en woningbouw jarenlang kunnen stilleggen door het voeren van eindeloze procedures. Natuurlijk heeft een zeldzame varen of een korenwolf recht op zijn bestaan, maar soms dient een afweging gemaakt te worden waarbij altijd eentje aan het kortste eind trekt. Dat is nu eenmaal zo met dergelijke tegenstrijdige belangen.
Tot slot nog één positieve noot van een langer leven: Met meer dagen in mijn aardse bestaan heb ik ook meer tijd en meer kansen om mijn stem te verheffen en mijn mening te laten horen! Zouden ze daar in Den Haag nou echt vrolijk van worden?
04-07-08
Geen opmerkingen:
Een reactie posten