Hoera! Ze zijn er nog! Die mensen die tegen de hele Grote Boze Buitenwereld een lange neus trekken en precies dátgene doen wat ze altijd al hebben willen doen. Zij laten zich niet tegenhouden of van hun apropos brengen door lieden die zélf te lamlendig zijn om origineel te denken, of simpelweg het lef missen om eens iets onderscheidends te doen. Heerlijk!
De 52 jarige Frank Baijens uit Eindhoven is zo iemand. Hij wilde zijn hele leven al een cd maken met zijn muziek, bijgestaan door een keur aan beroemdheden. Dus klom hij in de telefoon en op internet en begon allerlei mensen te benaderen. Nationale én internationale grootheden kletste hij gek om aan zijn droomproject mee te werken. En ziet, de cd met de titel ´Odd Man Out´ is inmiddels af en ligt in de schappen bij Van Leest en Bol.com. Het schijfje kost 16,99 euro. Frank, driewerf hulde man!
Als maatschappij missen we mensen als Frank. Hier in Nederland moet iedereen zich het liefst keurig aan de regeltjes houden en vooral NIET opvallen, vooral niet je kop boven het maaiveld uitsteken want dan staan er meteen hele hordes klaar om je kop eraf te hakken. Maar waarom? Waarom hebben we, met z´n allen, toch besloten om met die grauwe middelmaat genoegen te nemen? Je ziet het overal tenslotte. Ons hele onderwijs is bijvoorbeeld gebaseerd op de ´gemiddelde student´.Waarom? Wie kan tenslotte voorspellen welke unieke talenten verscholen zitten in dat kleine jochie dat met rekenen niet zo goed mee kan komen? Krijgt hij de kans zich ten volle te ontwikkelen? Wordt hij gestimuleerd om zich te bekwamen en te excelleren in die dingen waarin hij wél goed is? Nee, helaas niet. Hij wordt gedwongen om te voldoen aan al die middelmatige normen om zo, als hij groot is, achteraan in de file te kunnen aanschuiven in zijn middenklasse auto, op weg naar zijn onbelangrijke baantje, ergens op een grauw industrieterrein langs de snelweg. En dat doet best pijn!
Maar ook ik heb geen antwoord waarom we doorgaans zo´n grote afkeer hebben van mensen die ´anders´ zijn. Is het angst? Angst om te ontdekken dat je zelf ook helemaal niet zo happy met je eigen bestaantje bent zoals je de buren oh zo graag wilt laten geloven? Dat je liever, als je de kans kreeg, óók iets heel anders ging doen met je energie en je tijd? Dat iets dat wellicht lang niet zoveel salaris en prestige meebrengt als je huidige baan, maar je wél zo verschrikkelijk veel gelukkiger maakt. In mijn praktijk kom ik regelmatig mensen tegen die ´op zoek´ zijn. Op zoek naar ´iets meer´, en dat is doorgaans iets anders dan de traditionele zoektocht naar zingeving. Ik stel die mensen altijd één vaste vraag: ´Wat zou je gaan doen met je leven als je je géén zorgen meer hoefde te maken over het betalen van je rekeningen?´ En het opvallende is dat er op dat moment steevast een glinstering in de ogen verschijnt en zelfs de meest schuchtere prater er opeens enthousiaste volzin na volzin uit perst. Ze weten precies wat ze dan zouden doen, maar geven je erbij óók meteen drieduizend redenen waarom het allemaal NIET kan. En daar probeer ik ze dan te helpen en ze ervan te overtuigen dat sommige doelen helemaal niet zo onbereikbaar zijn als ze soms lijken. Het enige wat je ervoor nodig hebt is een enorme portie lef, talent is ook wel handig, en een enorm dikke huid. Want zodra je het veilige pad verlaat begint de kritiek, meteen. Iedereen in je omgeving begint dan te roepen dat je vooral hier op het pad moet blijven en niet je tijd moet verdoen aan al die dingen die tóch nergens toe leiden. Maar wie zegt dat nou? Wie kan dat nog bewijzen ook? Niemand, want veel van die commentaren komen voort van anderen die, als je heel diep in hun hart kijkt, namelijk ook niets liever zouden willen dan losbreken uit de eeuwige sleur en die verstikkende grijsheid van het bestaan. Helaas is het maar weinigen gegeven om echt los te breken, maar diegenen die dat durven en dus gewoon maar gaan doen, kunnen altijd op mijn complete support rekenen. En wees nou eerlijk, kent niet iedereen voorbeelden uit zijn eigen leven waarbij je dingen voor elkaar kreeg die je nooit voor mogelijk had gehouden? Nou dan! Pak de telefoon, schrijf die e-mail en waag die gok! En vaak zul je versteld staan over wat je allemaal voor elkaar kunt krijgen, simpelweg door er hardop om te vragen. Je moet het alleen effe durven! En ik kan je één ding beloven, je leven zal nòòit meer hetzelfde zijn!
15-02-08
Geen opmerkingen:
Een reactie posten