Volgens de Britse weerkundige Piers Corbyn gaat Nederland eind november, de periode van 24 tot 28 november om precies te zijn, het zwaar te verduren krijgen tijdens een zogenaamde ´Superstorm´ waarbij windsnelheden gehaald zullen worden boven de 200 km/u. Deze Britse wetenschapper doet deze voorspelling o.a. op basis van de activiteit van zonnevlekken.
Er wordt in de diverse media en op internet inmiddels druk gediscussieerd over de voorspelling, en dan vooral over de betrouwbaarheid daarvan, en ook wordt er stevige kritiek geleverd op Corbyn en zijn methode. Op zich best interessant om te lezen maar ik stel me dan liever wat er zou gebeuren als…
Nu is een windsnelheid van boven de 200 km/u inderdaad extreem. De hoogste windsnelheid ooit vastgelegd in Nederland dateert momenteel van 2005 en werd gemeten in Hoek van Holland op 25 november 2005. Er werd een windsnelheid van 173 km/u gemeten wat zich dan weer laat omrekenen tot bijna 48 m/s. Niet echt weer om eens lekker een frisse neus in te gaan halen lijkt me zo.
Maar stel nou eens dat meneer Corbyn het inderdaad bij het rechte eind heeft en we inderdaad een superstorm te verwerken gaan krijgen, wat dan? Reëel gezien heb je dan een hoop schade en een hoop chaos maar gaat het land daarna weer gewoon over tot de orde van de dag. Toch is het gek als je je tracht voor te stellen hoe hard dergelijke windstoten zijn. Een windstoot die met de snelheid van een flinke raceauto over het land raast. Dat soort extremen zijn we hier, tot op heden dan, gelukkig niet gewoon maar zullen, als we de klimaatbobo´s moeten geloven, in de toekomst steeds vaker gaan voorkomen. En ik kan dan niet nalaten me af te vragen hoe erg dat nu eigenlijk is. Dat het klimaat aan veranderingen onderhevig is weten we al jaren. Kijk maar naar de geschiedenis van de afgelopen, pak hem beet, 20.000 jaar. Veel planten en diersoorten die toen in onze streken voorkwamen zijn uitgestorven en anderen zijn ervoor in de plaats gekomen. De natuur laat zich tenslotte niet bedwingen, zeker niet op de lange termijn. Die komt altijd terug, zij het in een iets andere vorm dan voorheen. Maar stel nu dat het eind november écht zo hard gaat waaien? Niet dat ik er in geloof, maar stel nou. Hoe gaan we er dan mee om? Gaan we ons ingraven en letterlijk afwachten tot het einde of doen we gewoon ons eigen ding en zien we wel? Je weet het natuurlijk nooit. Ik denk dat Noach´s buren zich, als ze nu leefden, zich in allerijl gingen voorbereiden. Die hebben destijds hard staan lachen toen Noach voorspelde dat het dagenlang ging regenen en dát hebben ze geweten. Ik denk dat ze die denkfout niet een tweede keer zouden maken. De meeste mensen leren namelijk van hun fouten.
Wat ik ga doen? Niks. Ik zie het wel gebeuren. Ik kan het echter alleen niet nalaten te dromen. Als die storm komt zou ik oh zo graag kunnen bepalen wáár die dan zou gaan waaien en hoe hard. Maar helaas werkt het niet zo in de wereld. Maar een mens mag altijd blijven dromen, toch?
06-11-07
Geen opmerkingen:
Een reactie posten