In perspectief

Ik hou van geschiedenis. Niet omdat ik het nu zo belangrijk vind wanneer iemand precies wát heeft uitgevonden, maar meer vanwege het perspectief waarin het zaken plaatst. Als je tenslotte weet waar je vandaan komt, weet je ook de context van het hoe en waarom van de huidige situatie. Want zonder context is het lastig het ´waarom´ te verklaren of een gefundeerde voorspelling te doen over de toekomst.
Ik kijk daarom ook graag documentaires en lees veel boeken. En ik vind het dan vooral leuk om te ontdekken hoe de mening en het inzicht van mensen over de jaren heen kan veranderen. Een mooi voorbeeld daarvan is bijvoorbeeld de geschiedenis van de mens zelf. In de Middeleeuwen was er weinig discussie over waar de mens vandaan kwam, God had hem tenslotte naar Zijn evenbeeld geschapen. Pas eeuwen later gooide Darwin roet in het eten door te komen met zijn evolutietheorie en begon men te kijken naar andere mogelijkheden. Tegenwoordig is het feit dat de moderne mens het eindproduct is van een lange evolutie een redelijk algemeen geaccepteerd feit dat niet langer breed ter discussie staat, terwijl kerken natuurlijk, om hun moverende redenen, de scheppingstheorie blijven aanhangen. En ontwikkelingen gaan soms razendsnel. Als je een boek over de geschiedenis van de mens leest uit, pak hem beet, 1960 en je legt daar een boek met hetzelfde onderwerp naast van 2007 dan zie je wat we in die paar decennia allemaal hebben bijgeleerd. En dat is best veel.
Soms is het bijna aandoenlijk om te lezen wat men een aantal jaren geleden dacht dat ´de waarheid´ was en hoe het complete plaatje eruit zou zien. En, daarnaar kijkend met de kennis van nu, zie je dan welke ontdekkingen en theorieën voor die, soms wereldschokkende, verandering gezorgd hebben.
En dat het soms snel gaat is een feit. In de tijd dat mijn grootvader een jonge twintiger was, en dan spreken we over een paar jaar ná de WO I, was zijn wereld niet veel groter dan de buurt in Veendam waar hij woonde. Er waren al wel auto´s en de gebroeders Wright hadden hun eerste vluchtpogingen bijna 2 decennia eerder ondernomen maar de wereld was nog betrekkelijk klein, en zeker in een kleine gemeenschap als die in Veendam, al waren er wel relaties met de kustvaart op Rusland. Toen mijn vader begin twintig was, we spreken dan de 2e helft jaren vijftig, ging hij al op reis naar Scandinavië om daar een tijdje te werken tijdens zijn vakantie. Borden wassen in een hotel weliswaar, maar toch. En het was zeker niet zijn eerste buitenlandse reis. Er waren al wat reisjes naar Italië en Frankrijk aan vooraf gegaan.
Toen ik echter twintig werd, in de jaren tachtig, had ik al, weliswaar met mijn ouders mee, een heel stuk van Europa gezien en ging al een aantal jaar, met mijn eigen auto, naar het buitenland op vakantie. En ik had rond die tijd ook al een computer. En boy wat was ik onder de indruk van wat die allemaal kon! Al is dat natuurlijk niets in vergelijking met de PC waar ik op dit moment achter zit. Tja, tijden veranderen nogal.
Al deze dingen schieten door mijn hoofd als ik een klein artikeltje in de krant lees over een verkiezing van de Britse BBC omtrent de meest vreemde wetten die het Engelse wetboek kent. Als je ze leest dan kan je niet anders dan lachen maar ooit heeft iemand ze, in volstrekte ernst en met de beste bedoelingen toch zitten bedenken. En ik wil dan meteen graag weten waarom bepaalde wetten er ooit gekomen zijn. De winnaar van de competitie is overigens het wettelijke verbod geworden om in parlementsgebouwen te overlijden. Tweede werd overigens het feit dat het een daad van verraad is al je een postzegel van de koningin ondersteboven plakt. Een mooie vond ik zelf die uit Liverpool. Daar is het namelijk verboden topless te verschijnen, tenzij men in een tropische viswinkel werkt.
Engeland is absoluut niet de enigste met deze, volstrekt niet meer aan de huidige tijd aangepaste wetten en verboden. Die vind je namelijk overal. Vaak blijven ze jarenlang gewoon in de wetboeken staan tot er zich een situatie voordoet waarbij deze wet opeens weer dient te worden afgestoft maar men tegelijkertijd vindt dat iets dergelijks tegenwoordig niet strafbaar meer zou moeten zijn. Pas dán volgt er doorgaans aanpassing. Ik blijf me intussen afvragen waarom dergelijke, deze of andere, wetten destijds zijn ontstaan en vanuit welk standpunt ze zijn opgesteld. Als u het weet dan mag u het zeggen! Ik hoor het graag!

07-11-07