Huwelijksreis

Dinsdag 11-09-07

Tobago, we zijn er! Na een lange vlucht is het goed uitrusten voor onze hotelkamer. Onze hotelkamer ligt aan de hoteltuin. We hebben kamer nummer 11 aan de rechterkant. Het is enigszins bewolkt vandaag maar wel warm, ruim 34° C.

Mijn liefste en ik zijn getrouwd! Het is een idee waar ik nog even aan moet wennen maar het voelt ongelofelijk goed! De officiële ceremonie was kort maar krachtig. De ambtenaar, Mw Smulders, had duidelijk haar best gedaan op haar speech en ook de twee getuigen leefden duidelijk met ons mee. ´s Ochtends had het er nog even op geleken dat de weergoden ernstig roet in het eten zouden gooien maar toen de witte Traction voor het Stadhuis stopte was het gelukkig droog en dat bleef het tot in de latere middag toen we al uitgebreid op weg waren naar het hotel.
Terugkijkend is de huwelijksdag prima verlopen, zonder één wanklank. Mijn liefste zag er oogverblindend uit in haar blauwe jurk en ook mijn nieuwe pak zat als gegoten. Ben dan ook héél benieuwd naar de foto´s die de chauffeur heeft gemaakt! Hopelijk zijn ze goed genoeg op af te drukken en in te lijsten want we willen ze namelijk aan de ouders cadeau geven op de 29e. Maar goed, dat weten we pas als we weer terug zijn. En als het tegenvalt moeten we maar creatief zijn.
De huwelijksnacht hebben we doorgebracht in Akersloot, in de ´Mexico-suite´ mét zwembad op de kamer. Een mooie kamer, erg warm en qua schoonmaken houden wij er wat andere ideeën op na, maar al met al een mooie afsluiting van onze trouwdag.
Een grote verrassing kwam toen er op de deur geklopt werd en een tasje met verrassing werd afgegeven. Deze lieve geste was afkomstig van P, een chatvriendin van mijn liefste en tevens de enige die wist waar we die avond zouden slapen. Een heel lief en heel attent gebaar dat door ons zéér is gewaardeerd! Tenslotte zijn we, in persoon, onbekenden voor elkaar!
Vlak voor vertrek van huis hebben we de mail verstuurd en de enveloppen in de brievenbus laten glijden. En blijkbaar zat S op dat moment achter de computer want hij belde meteen. Zijn reactie op de voicemail was kort maar krachtig: ´Asjemenou!´. ´Vriendje´ belde kort daarna ook maar die had, geheel volgens verwachting overigens, het bericht nog niet gelezen. Die avond kregen we ook nog een lieve sms van McB met heel veel wensen voor geluk en liefde. Maar daar maken we ons, voorlopig althans, absoluut nog niet druk over. Dat komt wel goed!
En vandaag valt dus de envelop bij de ouders op de mat. Niet dat we negatieve reacties verwachten, maar we zijn toch erg benieuwd hoe het nieuws overal wordt ontvangen!
Op Schiphol ging alles redelijk vlot. We moesten van P3 uitwijken naar P3-extra want het eerste terrein was al helemaal vol. Inchecken liep ook vlot maar het geld bij GWK ophalen daarna vertraagde zó erg dat we geen tijd meer hadden voor een kop koffie en een broodje. De dame achter het loket was nieuw en snapte het systeem nog niet helemaal. Op zich niet erg, maar een stuk minder als je eigenlijk haast hebt! Haasten dus om op tijd bij Gate D2 te zijn waar ook alweer een lange rij stond i.v.m. de verscherpte veiligheidscontroles. Gelukkig leverde die controle geen problemen op.
Onderweg kregen we van de crew van Martinair nog een drankje aangeboden en een hartvormig blikje met chocolaatjes. Met de hartelijke gelukwensen!
En nu zitten we dan, na een reis van ruim 11 uur, aan de bar van ´Bonkers´. Volgens velen hét restaurant van Tobago en tevens restaurant van hotel ´Toucan Inn´ waar we de komende tijd verblijven. Ik aan een koude Carlsberg en mijn liefste aan een ´Sea Breeze´. We´re on our honeymoon!

11-09-07