Als we bij Casas de Frade ’s ochtends vroeg de berg afrijden wijzen alle tekenen op een zonnige en warme dag, naar mate we echter onze bestemming naderen wordt het grijzer en mistiger. Toch is de temperatuur zacht en ons humeur opperbest.De routebeschrijving was, zoals wel vaker, summier: ‘ Om 8.45 melden bij het kantoor van Pico de Aventura onder de loopbrug op de boulevard van Ponta Delgada.’ Maar ook hier bleek dat het eenvoudiger te vinden was dan we verwachtten, we waren zelfs te vroeg. Dus streken we neer op een terras aan de haven voor een snel ontbijt. Het duurde niet lang of de hemelsluizen braken open.
De briefing was kort, maar interessant. Het verschil tussen tand- en baleinwalvissen heb ik me nooit gerealiseerd, noch wist ik hoeveel soorten dolfijnen er feitelijk op de wereld zijn. Daarna was het een kwestie van zwemvesten aan en de weg oversteken naar de haven. Het bootje was klein en danste over de golven, maar toch niet zo dat ik me één moment onveilig heb gevoeld. Het feit dat je zowat vast zat tussen je eigen stoel en die van degene voor je zal daaraan ook wel hebben meegeholpen.
Maar heb ik nu walvissen gezien? Nee. Wel twee soorten dolfijnen, veel zeevogels en een enkel exemplaar van de ‘Portugese Man-o-War’. Dit op een de kwal lijkend schepsel blijkt geen individu, zoals vaak gedacht, maar een kolonie van vier verschillende beestjes die zich gezamenlijk over de oceaan voortbewegen door middel van een speciale luchtzak die boven het water uitsteekt en als een soort zeil werkt. Erg giftig, maar prachtig om te zien. En verder was er regen, véél regen. We waren tot op het bot doorweekt toen ons bootje weer in de haven afmeerde, maar spijt van dit tripje hadden we allerminst.
Het enige minpuntje voor mij was dat ik direct achter een wat oudere Portugese dame zat die zich nogal zwaar had geparfumeerd. En ik kon op geen enkele wijze aan haar parfum ontsnappen. Hoe harder we voeren, hoe meer het lichaam heen en weer werd geslingerd en mijn neus weer vol werd geblazen met die nogal penetrante en overheersende geur. Ik snap het begrip van parfum helemaal, en meestal is het vele malen te verkiezen boven alle geuren die het anders maskeert, maar als je gedwongen blootgesteld wordt aan een niet zelf verkozen geur waaraan je ook met geen mogelijkheid kunt ontsnappen, dan wordt het zelfs voor mij soms te veel. Maar goed, ik ga er niet van uit dat de dame het expres deed, het is eerder een kwestie van ‘niet over nagedacht’. Helaas…
11-06-09
Geen opmerkingen:
Een reactie posten