´Strooier´

Ik mag graag kijken naar mensen, in wat ze doen en hoe ze in gegeven omstandigheden reageren. En dat is juist wat het leven zo leuk en oneindig interessant maak. Ieder mens is namelijk anders.
Zo is J. , een goede vriend van mij, een echte ´strooier´. Geen term die je snel in een psychologieboek zult tegenkomen maar hij is het echt. Een ´strooier´ is namelijk iemand die de sterke behoefte heeft om zijn directe omgeving te vullen met alles wat maar voor handen is. Overigens is dat meestal iets wat ik zou classificeren als afval. Als J. bijvoorbeeld thuis komt dan ploft hij als eerste op de bank en trekt zijn schoenen uit. Deze verdwijnen dan met een beheerste zwieper onder de bank. Als hij vervolgens een tijdschrift gaat lezen dan haalt hij het tijdschrift uit het cellofaan en legt dat vervolgens als een prop op het tafeltje naast zijn stoel. Als je dan een week later langs komt kan je er donder op zeggen dat het propje cellofaan er dan nog steeds ligt of, zoals in de meeste gevallen, inmiddels gezelschap heeft gekregen van bierdopjes, lege shagverpakkigen, snoeppapiertjes of een collega cellofaantje.
Rond zijn hoekje op de bank zijn ook diverse andere zaken waarneembaar die hij kortgeleden aan of in handen heeft gehad. Zo staan er standaard minimaal één paar schoenen, zijn mobiele telefoon, ligt er een boek dat hij aan het lezen is, de afstandbediening is meestal ook wel ergens binnen handbereik begraven en er staat ook minimaal één lege koffiebeker of een leeg glas. Naar gelang het tijdstip van de dag je inventariseert. En J. is een zeer happy en methodisch mens. Zijn vrouw E. is overigens al jaren geleden gestopt achter zijn kont op te ruimen en heeft dit gedrag, noodgedwongen weliswaar, geaccepteerd als ´eigen´ voor haar man. E. daarentegen is zélf juist meer van het opruimerige type. Die loopt juist de hele dag op te ruimen en dingen weer op hun juiste plaats op te bergen. Als het aan haar lag zou je nooit volle asbakken, lege glazen of afval in huis aantreffen maar heeft die strijd inmiddels grotendeels moeten opgeven om niet zelf helemaal gek te worden. En dat werkt. J. en E. vormen een gelukkig stel samen en hebben inmiddels een manier gevonden om samen te leven zonder elkaar met de eigen onhebbelijkheden de tent uit te pesten.
Een ander stel, S. en G., zijn nog lang niet zover. Zij zijn nog volop in de heftige verliefdheid en zien elkaar nog slechts door een roze bril. Maar ook daar zitten inmiddels de nodige krasjes op. G. heeft namelijk een schoonmaaktic en S. juist helemaal niet. Die zou het liefst permanent de gordijnen dicht trekken en een winterslaap houden waar zijn partner juist het liefst het hele jaar doet alsof het lente is. Die zet het liefst de ramen open, hangt kleden en jassen buiten te luchten en zou het liefst zich chirurgisch laten vasthechten aan stofzuiger of sopdoek. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe deze relatie zich verder gaat ontwikkelen. Uit ervaring weet ik echter dat er veel waarheid schuilt in het gezegde ´Opposites attract´ en ik heb gezien dat ze, op dit moment althans, echt en oprecht veel om elkaar geven. Dus geef ik ze, gebaseerd op ervaring én gevoel, een méér dan evenredige kans op langdurig succes samen.
Ik moet de laatste tijd veel denken aan mijn, inmiddels al jaren geleden overleden opa. Soms een wat nors overkomende man maar altijd oprecht geïnteresseerd in wat je bezig hield en waar je mee bezig was. Toen ik een keer bij hem was na een ruzie met een leraar op school zei hij, tevreden lurkend aan zijn pijp, : ´Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Daar verander je niks aan. Mensen moeten alleen ff wennen aan de eigenaardigheden van een ander maar dat is doorgaans een kwestie van tijd. Kijk maar naar je oma!´. En oma knikte dan. Die had inmiddels ruim vijftig jaar achter de rug om te wennen aan de eigenaardigheden an haar echtgenoot en hield nog steeds zielsveel van hem. Al was dat zeker niet altijd makkelijk want opa kon, als hij dat wilde, nogal dominant en bazig uit de hoek komen. Maar oma fluisterde dan altijd `Dat is goed..´ en deed vervolgens gewoon haar eigen zin. Een wijs mens die oma van mij!

04-10-07