Verwondering

Een van de belangrijkste eigenschappen die een mens heeft is de mogelijkheid zich te kunnen verwonderen. Zich oprecht over iets te kunnen verbazen.
Voor mij is verwondering een positieve eigenschap. De verwondering, en de eventueel daaruit voortvloeiende actie, zorgt dat de wereld door blijft draaien. Maar soms is de grens tussen verwondering en verbijstering wel héél erg dun. Zo las ik vanmorgen in de krant dat de ChristenUnie in Enschede het voorstel heeft gedaan om de lokale FC zo min mogelijk op zondag te laten spelen omdat fans dan de voetbaltribune verkiezen boven de kerkbank. Hoe zou dat toch komen?
Een ander artikeltje dat me de wenkbrauwen deed fronsen was dat over de inzameling van lege batterijen door de Stichting Batterij (Stibat). In Nederland zijn we weer eens de braafste snotneus in het Europese klasje omdat hier reeds 38% van de verkochte batterijen wordt hergebruikt, terwijl de Europese richtlijnen een percentage van 25% dicteren per 2012. Enfin, er diende dus gezocht te worden naar de reden áchter dit enorme succes. En dat bleek het feit dat er onder de inleveraars die de lege batterijen, in een zakje voorzien van kaartje met naam en adres, regelmatig reischeques worden verloot. Want, zo wordt ons gemeld bij monde van de marketingmanager van Stibat, ´Belonen werkt beter dan straffen!´. Vanzelfsprekend duurde het enige ogenblikken voor ik weer in staat was helder te denken na deze absolute inkopper. Hoe kunnen de bollebozen van de Stibat het toch allemaal bedenken? DUH! Iedereen die een ander mens wel eens heeft trachten over te halen iets te doen waar de ander overduidelijk géén zin in heeft weet dat de wereld zo werkt. Of je nu je eigen addergebroed zo ver wilt krijgen dat ze eindelijk de kolerezooi in hun eigen kamer nu eens gaan opruimen, of je wilt je geliefde in een allerlaatste wanhoopspoging overhalen om op die ene cruciale vraag op het stadhuis een, min of meer overtuigend, ´JA!´ te antwoorden..It´s gonna cost ya! Soms wat meer en soms wat minder. Niets voor niets helaas in deze barre wereld waarin wij leven. En tot die trieste conclusie komen we steeds weer terug. Elke dag opnieuw.

15-07-07