Op diverse internationale internetsites wordt het radicale deel van de dierenrechtenactivisten opgeroepen om naar Appelscha te komen voor een vier dagen durend trainingskamp. Tijdens dit kamp, dat duurt van vrijdag 10 tot en met maandag 13 augustus, wordt onderwezen hoe met het best terreuracties kan uitvoeren, doelwitten dient te onderzoeken, wordt onderricht gegeven in het (be)klimmen van en het vastketenen aan objecten. Tevens zal aandacht worden besteed aan het omgaan met gevangenisstraf, zelfverdediging en EHBO (=Ernstig Hufterig gedrag Bij volstrekt Onacceptabele acties).
Appelscha is een doorgaans rustig Fries dorp van een kleine 5000 zielen dat waarschijnlijk al vòòr de 11e eeuw bestond. Het maakt tegenwoordig onderdeel uit van de gemeente Ooststellingwerf en heeft alle noodzakelijke voorziening zoals supermarkten, warme bakkers, een verscentrum, warenhuis, drogisterij annex boekhandel en postkantoor en textielzaken. Voor grotere aankopen ligt Appelscha zeer centraal tussen plaatsen als Assen en Groningen, Heerenveen en Drachten. Kortom, het klinkt als een prettig dorp om in te wonen met een hoop rust en ruimte. En juist die rust gaat, midden in het toeristenseizoen, nu verstoord worden door een aantal extreemlinkse raddraaiers, leeglopers en vernielzuchtigen op excursie.
Ik moet zeggen dat ik doorgaans verrekte weinig sympathie kan opbrengen voor dit soort volk. Mensen die, zelf vaak levend van een uitkering, hun tijd besteden aan het vernielen van andermans eigendommen en het veroorzaken van zoveel mogelijk schade. Nu is er op zichzelf niets mis met idealisme. Zonder dat zou de wereld er nóg slechter aan toe zijn dan nu, maar idealisme zou volstrekt tegengesteld moeten zijn aan het gebruik van geweld. Want geweld heeft nog nooit iets opgelost als het ingezet wordt voor het overbrengen van een boodschap.
Ik ben blij dat er steeds mensen zijn die ons, op gezette tijden, wakker schudden en zaken aan de kaak stellen die er, in hun ogen, mis zijn in ons land. Daar is absoluut niets op tegen. Maar er zijn ook regels voor. Wettelijke regels en fatsoensregels. Democratische regels. En natuurlijk weet ik dat het soms bijna onbegonnen lijkt om te knokken tegen kapitaalkrachtige tegenstanders die er rustig de tijd voor kunnen nemen om een rechtszaak aan te gaan die zo maar twintig jaar, of langer, kan voortslepen. Maar het gebruik van geweld leidt zéker niet tot sympathie en verandering. Geweld heeft nu eenmaal de onhebbelijke eigenschap om juist méér geweld uit te lokken en daarmee is iedereen verder van huis. Voor het bedreigen van de andere partij geldt overigens precies hetzelfde. Dat is net zo´n zwaktebod en leidt ook tot niets.
De discussie aangaan dus. Met respect voor de normen en waarden van beide partijen. En dat mag best gepaard gaan met acties, ludieke acties vooral. Want als je iets fundamenteel en vooral ook blijvend wilt veranderen in de wereld kost dat tijd, véél tijd. En vooral ook heel veel inzet en energie. Maar, zoals het spreekwoord zegt: ´De aanhouder wint!´. Al zal het niet meteen zijn.
10-07-07
Geen opmerkingen:
Een reactie posten