In een ´vorig leven´ heb ik ooit een fotografiecursus gedaan in Amsterdam. Veel van wat ik toen geleerd heb ben ik helaas al lang weer vergeten maar één les staat me nog zéér helder voor de geest. In een les over compositie vertelde de cursusleidster, zelf een professioneel fotografe, over een opdracht die ze kortgeleden had afgerond. Ze had veel tijd gestoken in het voorbereiden van de foto´s en het zoeken naar de juiste locatie, maar hoezeer ze ook haar best deed, het lukte maar niet om het ´perfecte plaatje´ te schieten. Bijna op het punt om het op te geven liep er een hond door het beeld en alles viel ineens op z´n plaats. De perfecte compositie.
Niet eens zo heel lang daarna stond ik in Schoonhoven in het vroege ochtendschemer uit te kijken over de Waal. Het wachten was op een cruiseschip met Amerikaanse toeristen dat rond 08.00 uur zou moeten arriveren vanuit Duitsland. De groep zou die dag de Keukenhof bezoeken en ik had de consumptiebonnen bij me voor dat bezoek. En, alhoewel het nog behoorlijk fris was zo vroeg in de morgen, wierp de zon haar eerste stralen reeds over het rivieroppervlak. Rondom me begon de wereld tot leven te komen. Schoonhoven begon aan wat weer een stralende lentedag beloofde te worden en ik keek uit over de nog verlaten steiger. Een steiger met op de twee uiterste hoeken een meer dan manshoge paal die, als het ware, de omlijsting vormden van mijn uitzicht. Een vrij saaie en lege lijst overigens, slechts gevuld met het grauwe water van de rivier, de eerste zonnestralen en een stukje van het groene gras van overkant. En juist terwijl ik dat stond te overpeinzen kwam een zwerm spreeuwen, luid kwetterend, tussen de meerpalen doorgezweefd om het plaatje te complementeren. Het perfecte cadeautje. Helaas had ik mijn camera niet bij de hand maar het beeld staat wel voor eeuwig op mijn netvlies gebrand.
Inmiddels zijn er behoorlijk wat jaren verstreken en is het leven in alle hevigheid verder gegaan. Met alle vreugde, liefde, verdriet en moeilijkheden van dien. Maar die ene les draag ik nog steeds elke dag met me mee, hoe zwaar en uitzichtloos de situatie soms ook lijkt te zijn. Een les die er steeds weer in slaagt me lichtpuntjes te laten zien waar ze eerst niet leken te zijn: ´In elke dag zit een cadeautje, als je het maar wilt zien!´ De wereld is best mooi….soms!
01-07-06
Geen opmerkingen:
Een reactie posten